Η μνήμη - ατομική, συλλογική, ιστορική -, απαραίτητη για την
αντίληψη του εαυτού και τη συγκρότηση της ομάδας, είναι το θεμέλιο της
ταυτότητας των προσώπων, των λαών και της ανθρωπότητας στο σύνολό της. Η
μνήμη είναι πολύτιμη και τα μνημεία, οι «ζωντανές» πηγές της, θησαυροί
ανεκτίμητοι που ανήκουν αξιωματικά στις γενιές του μέλλοντος. Οι
παρόντες έχουν την υποχρέωση της προστασίας των μνημείων και της
διάδοσης της γνώσης που αυτά εμπεριέχουν. Οντας αυταξίες, τα μνημεία δεν
«αξιοποιούνται», μοναδικά και ανεπανάληπτα, δεν μπορούν και δεν πρέπει
να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, μπορούν όμως και πρέπει να
αποδίδονται στο κοινό κατανοητά και προσιτά, κατά το δυνατόν
λειτουργικά, πηγές γνώσης, καταφύγια ουσιαστικής «αναψυχής», τόποι
αυτογνωσίας αλλά και μοχλοί αειφόρου ανάπτυξης...
