Πώς να του πω ότι έχω αναπηρία; Θα με δεχτεί; Θα φύγει; Τι να κάνω, πώς να το χειριστώ;

Έρχεται μία σοβαρή ασθένεια και χάνεις την γη κάτω από τα πόδια, χωρίς να σκεφτείς ότι όλα για κάποιο λόγο έρχονται, είναι μικρές δοκιμασίες. Δοκιμασίες που δείχνουν μέσα σε βάθος χρόνου την ποιότητα σου, τις αξίες σου, τα ιδανικά σου, την πίστη σου, τις αντοχές σου.
Ένα ερώτημα που έχουν όλοι είναι γιατί σε μένα; Γιατί σε μένα αυτή η ασθένεια;;; Σκέφτηκε όμως ποτέ κανείς πως θα ακουγόταν η ερώτηση γιατί όχι σε μένα;;;;; Αν είναι να έρθει κάπου ας έρθει σε μένα. Θα φανεί η δύναμη μου…. Φθάνει πια, φθάνει σκεφτόμαστε γιατί και πως…. Ας ζήσουμε!
Είναι τόσο όμορφη η ζωή , αρκεί να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα. Ναι συμφωνώ είναι δύσκολο να αλλάξεις τρόπο ζωής αλλά αξίζει αν έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν και τους αγαπάς. Ε και;;; τι θα αλλάξει;;; Ακόμη και κινητική αναπηρία να έχεις … η καρδιά θα χτυπά, θα νιώθει, το μυαλό θα σκέφτεται…. Αυτά χρειάζονται για να είναι ένας άνθρωπος ευτυχισμένος! Αυτή είναι η συνταγή της ευτυχίας!!!

Πάσχουμε από... χρήμα

Στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, μετά την τελευταία διεθνή οικονομική κρίση, δεν είναι πια δυνατό να αφήσουμε τη διαχείριση του χρήματος στα χέρια των οικονομολόγων ή στις αποκτηνωτικές -δηλαδή ανθρωποκτόνες- στρατηγικές των αγορών.

Εξάλλου, σχεδόν οι πάντες παραδέχονται πως αυτή η κρίση προέκυψε αποκλειστικά από τα δικά τους «λάθη».

Η απώλεια εργασίας και η μεθοδευμένη «υποτίμηση» της αξίας του χρήματος, δύο άμεσες συνέπειες της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, έχουν οδηγήσει σε εντυπωσιακή αύξηση τόσο των αυτοκτονιών όσο κυρίως των πολύ σοβαρών ψυχοσωματικών παθήσεων.

Συνεπώς, αποτελεί επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίσουμε ότι, πέρα από τις όποιες έγκυρες οικονομικές ή κοινωνιολογικές αναλύσεις, θα έπρεπε ίσως να διερευνηθούν και οι λιγότερο εμφανείς νευροβιολογικές προϋποθέσεις και οι ψυχοσωματικές δυσλειτουργίες που σχετίζονται με την τυφλή και ανάλγητη εφαρμογή της αρχής τού «κέρδους για το κέρδος».

Πού βρίσκεται ο Τάφος του Αλεξάνδρου;

Μυαλό χρειάζεται για να αποκαλυφθεί και όχι φτυάρια...

Τα μεγαλύτερα μυστικά του κόσμου κρύβονται πάντα με τον καλύτερο τρόπο, παραμένοντας στην κοινή θέα. Για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει με τον Τάφο του Αλεξάνδρου, θα πρέπει να σκεφτούμε με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από αυτόν, που θα επιθυμούσε το σύστημα να σκεφτόμαστε. Αντίθετα, δηλαδή, από τον τρόπο σκέψης, που μέχρι τώρα δεν μας επέτρεπε να "βλέπουμε" αυτό, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα υπάρχει συνεχώς μπροστά μας. Στην κυριολεξία, αν κλείσουμε τα μάτια μας, μπορούμε να "δούμε" αυτόν τον Τάφο.

Άλλωστε είναι γνωστό ότι με το μυαλό "βλέπουμε" καλύτερα από ό,τι με τα μάτια. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να ξεγελαστούν από μια οφθαλμαπάτη, ενώ ένα καλό μυαλό όχι. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να βλέπουν έναν ταχυδακτυλουργό να κόβει πραγματικά έναν άνθρωπο σε τρία κομμάτια, ενώ το μυαλό "βλέπει" ένα τρυκ. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να βλέπουν συνέχεια φοίνικες και οάσεις μέσα στην έρημο, ενώ το καλό μυαλό τα "βλέπει" μόνον εκεί όπου υπάρχουν.