Παρόλο που η περίοδος της Μεταπολίτευσης σηματοδοτεί και
θεμελιώνει την πολυπόθητη μετάβαση στη δημοκρατία, μετά από επτά χρόνια
που η Ελλάδα μπήκε στο «γύψο» των συνταγματαρχών, αποτελεί παράλληλα και
την ιστορική περίοδο που έχει λοιδορηθεί ίσως όσο καμία άλλη από
ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, ως συνώνυμη της διαφθοράς και της
αυτοκαταστροφικής πορείας της Ελλάδας.
Όμως, το φαινόμενο της διαπλοκής του πολιτικού και οικονομικού βίου,
δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων σαράντα δύο μόνο χρόνων, αλλά δομική
παθογένεια της σύστασης και λειτουργίας του ελληνικού κράτους. Αυτό που
ίσως διαφοροποιείται κατά την Μεταπολίτευση και μπορεί να καταλογιστεί
στα επιτεύγματα της μέσα από τη σωρεία λαθών της, είναι η μεγαλύτερη
πρόσβαση στο τι σκανδαλώδες συμβαίνει, πίσω από τις κλειστές πόρτες των
οβάλ γραφείων. Το tvxs.gr παρουσίαζει μερικά μόλις από τα μεγάλα
«αμαρτήματα» τα οποία αποδείχτηκαν θανάσιμα για το κύρος της δημοκρατίας
της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.