Από το βαθύ βαθύ μέλλον...

Οι σύγχρονοι «Μόρλοκ»!

Αν κάτι μ' αρέσει σ' αυτόν τον κόσμο είναι πως έχει σταθερές: ο ήλιος βγαίνει απ' την Ανατολή, ο χάρος θα 'ρθει να σε πάρει, βρε δε μπα να 'σαι βασιλιάς, δικτάτορας, θεός και κοσμοκράτορας, κι ο καπιταλισμός καλά κρατεί, βρε που να χτυπιέσαι. Αν κάτι μ' αρέσει σ' αυτήν την Ευρώπη είναι πως έχει και σταθερές και αξίες: μπορεί να συμβάλλει με το κατιτίς της σε πολέμους ανά τον προαναφερθέντα κόσμο, αλλά μετά -κυρία!- ξεπλένει τα ματωμένα χέρια της και σου αντιγυρίζει «Πρόσφυγες; Τι είναι αυτό;».

Καμία χώρα δεν προστατεύει επαρκώς την υγεία και το μέλλον των παιδιών και εφήβων της - Η Ελλάδα 31η στην κατάταξη

Ούτε μια χώρα του πλανήτη δεν προστατεύει σε επαρκή βαθμό την υγεία και το μέλλον των παιδιών και εφήβων της, σύμφωνα με μια νέα διεθνή έκθεση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), την Unicef και το έγκριτο ιατρικό περιοδικό "The Lancet". Η κοινή Επιτροπή 40 ειδικών των τριών αυτών φορέων, με επικεφαλής την πρώην πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας Έλεν Κλαρκ, κατέταξε 180 χώρες με βάση ένα νέο δείκτη. Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 31η θέση διεθνώς, με πρώτη τη Νορβηγία και τελευταία την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Καθώς οι απειλές, τόσο από την κλιματική αλλαγή όσο και από το μάρκετινγκ των εταιριών (π.χ. διαφήμιση ανθυγιεινών τροφών) εντείνονται, η νέα έκθεση-ορόσημο προειδοποιεί ότι η υγεία και το μέλλον κάθε παιδιού και εφήβου κινδυνεύει άμεσα από την οικολογική υποβάθμιση και την εμπορική εκμετάλλευση, που ωθεί σε κατανάλωση ταχυφαγητού (φαστ φουντ), τροφών με ζάχαρη, αλκοόλ, καπνού κ.α.

Μικτές ΕΠΣ: Το μέλλον του ποδοσφαίρου

Μέσα από τις τοπικές κοινωνίες και τις Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων όλης της χώρας περνάει το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου στο σύνολό του. Οι Μικτές ομάδες Νέων, Παίδων και Προπαίδων των ΕΠΣ μελών της Ομοσπονδίας και τα πρωταθλήματά τους, είναι η πηγή από την οποία παράγονται επί σειρά ετών και θα συνεχίσουν να παράγονται, οι πρωταγωνιστές του αθλήματος, τόσο σε εθνικό, όσο σε συλλογικό επίπεδο.

Η Ευρώπη είναι το «πρόβλημα», αλλά και η «λύση»

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αναμένεται το 2018 να λάβουν καθοριστικές αποφάσεις για τη μορφή, τη διάρθρωση και τις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου θα καθορίσουν εν πολλοίς το μέλλον της μέσα σε έναν κόσμο σκληρών ανταγωνισμών μεταξύ των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας.

Οι δε ισορροπίες ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία αλλά και το χάσμα ανάμεσα στον πλούσιο πλεονασματικό Βορρά και τον ελλειματικό και ασθμαίνοντα Νότο καθιστούν τη διαδικασία δύσκολη και τις προκλήσεις ιδιαίτερα έντονες.

Η ανθρωπότητα το 2050

Το 2050 η πραγματικότητα και η καθημερινότητα της ανθρωπότητας θα είναι πολύ διαφορετικές: οι άνθρωποι θα έχουν πιθανώς εξελιχθεί σε «επαυξημένες» οντότητες, ενσωματώνοντας τεχνολογικά ενθέματα, που θα τους δίνουν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που έχει ορίσει η φύση. Οι μηχανές θα είναι ίσως σε θέση να αναλαμβάνουν πρωτοβουλία, σαν να ήταν έλλογα όντα, καθώς η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει κάνει άλματα.

Το σήμερα της Πέλλας είναι ισάξιο με το παρελθόν της;

Είναι κάποιες μνήμες που μένουν ανεξίτηλες χαραγμένες στο μυαλό μας. Ποιος δεν θυμάται τις ιστορίες του παππού και της γιαγιάς τα βράδια της νιότης μας. Μαθητής δημοτικού ακόμα θεωρούσα συναρπαστικές τις περιγραφές του παππού για τους Βαλκανικούς πολέμους που έλαβε μέρος.

Ο νησιώτης αμούστακος νεαρός πολεμούσε για γη που είχε μόνο ακουστά. Χιλιάδες σαν αυτόν μαζί του, από όλη την Ελλάδα. «Η Μακεδονία σε αντρειεύει», μου έλεγε. Η μεγαλύτερη μάχη που συμμετείχε ήταν των Γιαννιτσών. Από τύχη η μονάδα του δεν κινήθηκε προς την Έδεσσα, αφού επιλέχτηκε ο κύριος όγκος του στρατού να κινηθεί προς Θεσσαλονίκη.

Χόκινγκ: Αν δεν επαναπροσδιορίσουμε τον ρόλο του πλούτου θα καταστραφούμε ως είδος

Ο διάσημος φυσικός Στίβεν Χόκιγνκ σε άρθρο του στην εφημερίδα Guardian εκφράζει την απαισιοδοξία του για το μέλλον του ανθρώπινου είδους αν η ανθρωπότητα δεν επαναπροσδιορίσει το ρόλο του πλούτου και του χρήματος στη σύγχρονη κοινωνία.

Ο Βρετανός Στίβεν Χόκιγνκ μέσα από το άρθρο του, το οποίο έγραψε με αφορμή το Brexit, προτείνει μια νέα αφήγηση, καλεί σε αλλαγή των θεμελιωδών παραδοχών σχετικά με τον πλούτο, την ιδιοκτησία, το «“δικό μου” και “δικό σου”», μακριά από τον «στενόμυαλο ορισμό του πλούτου και από την αποτυχία μας να τον κατανέμουμε πιο δίκαια, τόσο στο εθνικό επίπεδο, όσο και πέραν των εθνικών συνόρων».

«Αν δεν συμβεί αυτό δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τη μακροπρόθεσμη προοπτική του είδους μας […] Πρέπει να μάθουμε να τον μοιραζόμαστε με περισσότερη δικαιοσύνη. Αν το κάνουμε αυτό, τότε δεν υπάρχει κανένα όριο σε εκείνα που οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν από κοινού», σημειώνει.

Ερχόμενο από το μακρινό χτες, ψάχνει στο σήμερα να δει τι αύριο θα έχει…

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που όσον αφορά στο πολιτικό της σύστημα διακρίνεται -μέσα στα πολλά άλλα...- από ένα συγκεκριμένο είδος πρωτοτυπίας.

Διαθέτει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα που 24 χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ παραμένει πιστό στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού, αποτελώντας έτσι μια ιδιότυπη σταθερά.

Τους καιρούς που σε όλη την Ευρώπη παρατηρήθηκε στροφή προς τις σύγχρονες ευρωκομμουνιστικές αρχές, το Κ.Κ.Ε. εξακολουθεί συνειδητά να εμμένει στην ορθοδοξία ενός παραδοσιακού, άρα και συνεπούς στις θεωρητικές διακηρύξεις του, κόμματος της κομμουνιστικής παράδοσης -που επιχειρεί στο σήμερα να επαναδιατυπώσει ορισμούς του χτες για να μεταβάλλει -ως στρατηγικό στόχο- το αύριο...

Ασκώντας εδώ και πολλά χρόνια δριμεία κριτική σε κομμουνιστικά κόμματα όπως το πάλαι ποτέ της Ιταλίας, αλλά και σε εκείνο της Γαλλίας, που στο μακρινό πια παρελθόν είχαν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των εποχιακών πολιτικών συγκυριών των γεωγραφικών πεδίων στα οποία ανέπτυξαν την ιδιόμορφη -αναθεωρητικής υφής- δραστηριοποίηση τους...

Ανακοίνωση Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία-μνημόνιο και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ

Η συμφωνία στην οποία κατέληξε η πολύμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις 13 Ιουλίου αποτελεί, πέρα από κάθε αμφιβολία, μια τεράστια ήττα για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα. Το πρωτοφανές πραξικόπημα το οποίο προκάλεσαν οι δανειστές, δεν ήταν παρά το τελευταίο επεισόδιο μιας σειράς ακραίων εκβιασμών που οδήγησαν την κυβέρνηση σ’ ένα ασφυκτικό πολιτικό αδιέξοδο.

Κάντε σεξ για τη Δανία, χρειαζόμαστε παιδιά. Θα πάρετε και δώρα

Δείτε την καμπάνια ταξιδιωτικού γραφείου που δραστηριοποιείται και στη Δανία και προτρέπει σε τεκνοποίηση για το καλό της χώρας.

Μπορεί το σεξ να σώσει το μέλλον της Δανίας; Στη χώρα κάθε χρόνο γεννιούνται όλο και λιγότερα παιδιά και ο πληθυσμός βρίσκεται σε σταδιακή γήρανση. Η κυβέρνηση αδυνατεί να βρει τη λύση.

ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΑΠΑ

Για τη δημόσια συζήτηση για το ΤΑΠ

Τη Δευτέρα 8 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε δημόσια συζήτηση του Σ.Ε.Α. για το παρόν και το μέλλον του ΤΑΠ.

Τη συζήτηση παρακολούθησαν ο Διευθυντής του Γραφείου του Υπουργού Πολιτισμού & Αθλητισμού κ. Σαρακατσάνης και ο Νομικός Σύμβουλος κ. Βλασσόπουλος μεταφέροντας τη διάθεση του Υπουργού να θέσει σε προτεραιότητα και να βρει λύση για πιεστικά προβλήματα που έχουν ανακύψει από την αδυναμία του ΤΑΠ να καταβάλλει τα λειτουργικά έξοδα των Εφορειών Αρχαιοτήτων και των Μουσείων. Το θέμα αυτό θα απασχολήσει μεταξύ άλλων, τη συνάντηση που θα πραγματοποιήσει σήμερα το ΔΣ του ΣΕΑ με τον Υπουργό, κ. Π. Παναγιωτόπουλο.

Από τη συζήτηση αναδείχτηκαν τόσο η αναγκαιότητα ύπαρξης του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και ο νευραλγικός του ρόλος, όσο και οι δυνατότητες εκσυχρονισμού και ανάπτυξής του, προκειμένου να ανταποκριθεί στις σύχρονες ανάγκες των μνημείων.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Αποτυχία ή επιτυχία; Σημασία έχει να κοιτάξουμε μπροστά...

Είμαστε πετυχημένοι ή αποτυχημένοι ως σύλλογος και ως παράγοντες; Κερδίσαμε ή χάσαμε στην προσπάθεια των  τελευταίων χρόνων για την  υπέρβαση; Ο σύλλογος πήρε αυτό που άξιζε από μια τέτοια προσπάθεια; Οι παράγοντες, οι προπονητές, οι ποδοσφαιριστές και ο κόσμος  στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων; Και τώρα τι μέλλει γενέσθαι στο σύλλογο; Συνεχίζουμε ή τα παρατάμε; Η Γενική Συνέλευση σε λίγες μέρες, εκτός από την εκλογή νέας διοίκησης, θα πρέπει να οριοθετήσει και το «ταβάνι», την συνέχεια ή την παραίτηση από την διεκδίκηση υψηλών στόχων. Αν και δεν είμαι τόσο αισιόδοξος, ότι θα συζητηθούν κατ’ ουσία οι τρόποι που θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα του συλλόγου ώστε να συνεχίσει απερίσπαστος, αφού περιμένω περισσότερο μια εμμονή στην κριτική των προηγούμενων που μάλλον για πολλούς είναι πιο «πρόσφορη» και «εποικοδομητική», εντούτοις έχω την πεποίθηση ότι η δυναμική που έχει αποκτήσει ο σύλλογος μπορεί να είναι η βάση για το αύριο… Όχι ότι δεν θα έχει αξία μια κριτική καλοπροαίρετη και καλόπιστη, για να δούμε τι πρέπει και τι μπορούμε να διορθώσουμε από «λάθη», παραλείψεις ή «ανεπάρκειες» του παρελθόντος, αλλά βλέπω η πρώτη Γενική Συνέλευση να αναλώνεται περισσότερο σ’ αυτή. Εύχομαι να μην γίνει έτσι και να ασχοληθούμε με τα ουσιαστικά, με το μελλον…

Όποια απάντηση και να δώσει κάποιος σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, ο κοινός παρονομαστής θα πρέπει  να είναι ένας για το μέλλον του συλλόγου: και δεν είναι άλλος ότι αυτός ο σύλλογος ανήκει σε όλους και όποιος θέλει να κριτικάρει, να προτείνει και εντέλει να συμμετέχει, να το κάνει με συλλογική ευθύνη, κοινό συμφέρον, χωρίς ιδιοτέλειες και υστεροβουλίες.