Η δημοκρατία μας είναι μια μορφή δωροδοκίας στο ανώτατο επίπεδο - Γκορ Βιντάλ
«Και τι γυρεύετε σε ένα βουστάσιο στις δύο τα ξημερώματα;» Από την ταινία η «Ζωή του Μπράιαν» των Μόντι Πάιθον
Πριν από μερικά χρόνια, ένας ιερέας στη Νεμπράσκα των Ηνωμένων
Πολιτειών, κατά τη διάρκεια μαθήματος επιχειρηματικής ηθικής που
παρέδιδε σε πιστούς της ενορίας του, έθεσε ένα μάλλον προκλητικό
ερώτημα: Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι τρεις μάγοι, που επισκέφθηκαν τον
νεογέννητο Ιησού για να του προσφέρουν δώρα, μπορούν να κατηγορηθούν
για απόπειρα δωροδοκίας –και συνεπώς οι γονείς του ανήλικου αγοριού για
παθητική δωροδοκία (δωροληψία); Βάσει του σύγχρονου νομικού πλαισίου,
που ισχύει με μικρές παραλλαγές στις περισσότερες χώρες του κόσμου, η
απάντηση είναι προφανώς όχι, καθώς η παροχή ωφελημάτων δεν έγινε με
στόχο να αλλάξει τη συμπεριφορά κάποιου υπαλλήλου που κατέχει δημόσια
θέση. Η πεποίθηση ότι οι μάγοι δεν ανέμεναν άμεσα ανταλλάγματα από τη
«δωροδοκία», αλλά ήθελαν να τιμήσουν τον Ιησού, συνάγεται και από το
είδος των δώρων, καθώς το λιβάνι, ο χρυσός και η σμύρνα αποτελούσαν
συνηθισμένα δώρα προς τους βασιλείς της εποχής.
