Από τις μεγάλες συναυλίες του πολιτικού τραγουδιού με χαρακτήρα
διαδήλωσης διαμαρτυρίας, ως την επικράτηση της κουλτούρας του σκυλάδικου
με χαρακτήρα επιδεικτικού υπερκαταναλωτισμού και από τη μετάβαση από τη
συλλογική αντίληψη της στρατευμένης τέχνης, ως την ατομική συνείδηση
της τέχνης της διασκέδασης, το τραγούδι στα χρόνια Μεταπολίτευσης έχει
ακολουθήσει την κοινωνική και πολιτική πορεία της χώρας, εκφράζοντας ανά
περίοδο τα επιτεύγματα και τις δεινοπάθειες της πορείας αυτής. Το tvxs.gr
θυμάται τα γεγονότα που χαρακτήρισαν την μεταπολιτευτική μουσική σκηνή
και αναλύει την πορεία από τα τραγούδια της λευτεριάς στα σκυλάδικα της
δηθενιάς, ενώ η Δήμητρα Γαλάνη σχολιάζει την
εμπορευματοποίηση της τέχνης, τη σκόπιμη αποσιώπηση της που δεν μπόρεσε
όμως να υπερνικήσει το λειτουργικό της σκοπό και μας προτρέπει να... μην
κοιτάμε πίσω, μόνο μπροστά για να μπορέσουμε να χτίσουμε σε νέα βάση
την εποχή της μετα-Μεταπολίτευσης.
