Κάθε Αύγουστο αρκετοί/ές θυμούνται την παροιμιακή έκφραση. Κάποιοι εξανίστανται με τη διαπίστωση. Αντιτείνουν τα συμβαίνοντα, ότι ο καλός καιρός και η κατάσταση της ημιραστώνης συνεχίζονται και τον Σεπτέμβριο, που λειτουργεί για τον άνθρωπο της πόλης και ως ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στη γενική ακινησία του Αυγούστου των διακοπών και την επιστροφή σε πλήρη εργασιακό ρυθμό.
Ωστόσο, η εν λόγω στάση αποκαλύπτει την επιφανειακή σχέση του σύγχρονου Νεοέλληνα με το παρελθόν και το κληροδοτημένο βίωμα που μετασχηματίζεται σε ανάγκη για προγραμματισμό.