Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση ενός ανεύθυνου κράτους

Στο έπος της ελληνικής ψυχιατρικής μεταρρύθμισης που μετράει 33 χρόνια, το καινούργιο νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία είναι μια ανατροπή που θα έκανε ακόμα και τον Όμηρο να σηκώσει το φρύδι. Μολονότι η κινητήρια δύναμη αυτής της μεταρρύθμισης ήταν πάντα η καλοήθης στροφή προς την κοινοτική φροντίδα και περίθαλψη, συνακόλουθα με τη διεθνή τάση, η προτεινόμενη αναδιάρθρωση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και ιδίως της απεξάρτησης δεν ευθυγραμμίζεται με αυτή την ευγενή προσδοκία.

Καταστροφή και χάος από την κακοκαιρία - Παράλυτο κράτος

Εικόνες βιβλικής καταστροφής μεταδίδονται από τις περιοχές που πλήττονται από την πρωτοφανή κακοκαιρία, η οποία έχει πάρει μορφή “κατακλυσμού του Νώε”, μετατρέποντας τη Θεσσαλία σε απέραντη λίμνη.

Οι δύο άκρες της κλωστής

Ενα από τα πλέον σαδιστικά παιδικά παιχνίδια άλλων εποχών, το βάσανο στο οποίο υποβάλαμε τις ζίνες (χρυσόμυγες) που πιάναμε μετά από επίμονη καταδίωξη. Η ανατομία τους προσφερόταν. Μια λεπτή κλωστούλα δεμένη μεταξύ κεφαλής και κυρίως κορμού του κολεόπτερου, οι απέλπιδες και μάταιες προσπάθειές του να διαφύγει πετώντας ήταν η εξάσκησή μας στη βαρβαρότητα. Στραφτάλιζε στο φως του ήλιου σαν ζιργκόν, μαζί ο βόμβος των φτερών, ήταν οι ελκυστές. Τα παιδικά εγκλήματα παραγράφηκαν, κάποιοι βολοδέρνουμε με τις ενοχές ότι ασυνείδητα υπήρξαμε βασανιστές.

Τα δεσμά των «Δεσμωτών»

Ετσι είναι τα Ιδρύματα… Αν θέλουν πληρώνουν κι αν δεν θέλουν δεν πληρώνουν.

Εξάλλου, το πλαίσιο είναι στημένο με τέτοιο τρόπο, ώστε μπορούν να τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια, χωρίς να ρισκάρουν τίποτα από τις πραγματικές στοχεύσεις των κάθε είδους δωρεών και χορηγιών.

«Ελπίδα» και… (ιδιωτικό) κράτος

«Aς ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου»…

«Ελληνας πολίτης; Ναι, είναι όμως Ρομά…»

Συκοφάγος. Εργο του Νεκτάριου Αποσπόρη. Από την ατομική έκθεση «Πτερόεντα» στο Electra Art Space by Skoufa Gallery. Διάρκεια έκθεσης: έως τις 19 Νοεμβρίου. Μητροπόλεως 15 και Βουλής, Αθήνα.

Οχτώ χρόνια πριν, τον Σεπτέμβριο του 2013, μια άγρια δολοφονία γνώρισε σε όλη την Ελλάδα το Πέραμα. Εκεί είχε γεννηθεί ο Παύλος Φύσσας, κι εκεί ζούσε, ώσπου τον μαχαίρωσε στο κοντινό Κερατσίνι ο χρυσαυγίτης Γιώργος Ρουπακιάς. Το φονικό εκείνο άλλαξε τα μυαλά πολλών. Ανάγκασε σχεδόν όλους τους πολιτικούς του δημοκρατικού τόξου (και λέω σχεδόν όλους γιατί ποτέ δεν λείπουν οι δίγλωσσοι κι οι δίμουροι) να συμφωνήσουν ότι η «Χρυσή Αυγή» και τα τάγματά της είναι ένας εσμός χιτλερολατρών που δεν διστάζουν ακόμα και να μακελέψουν ανθρώπους.

"Κρατική" και επίσημα η Τρ. Πειραιώς

Το ελληνικό Δημόσιο που κατείχε μέχρι τώρα 26% των μετοχών της Τρ. Πειραιώς (μέσω ΤΧΣ), γίνεται και τυπικά πλειοψηφών μέτοχος-"ιδιοκτήτης" της αποκτώντας πρόσθετο μεγάλο πακέτο μετοχών, με το οποίο το ποσοστό συμμετοχής του ανεβαίνει στο 61,3%.

Ο παπάς και ο χωροφύλακας

Στα πρόσωπα των δύο αντικατοπτρίζεται η ποιότητα και το βάθος της Ελληνικής Δημοκρατίας διαχρονικά από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Και δεν θα ήταν υπερβολή δίπλα στο Ελληνική Δημοκρατία να προστεθεί και η λέξη παπαδοκρατία.

Για μια σειρά λόγους η παραπάνω ελληνική ιδιαιτερότητα όπου κράτος και εκκλησία σφιχταγκαλιασμένοι ασκούν εξ ημισείας την κοσμική εξουσία με την δεύτερη να παρεμβαίνει άμεσα και απροσχημάτιστα στις κρατικές υποθέσεις, υπήρξε αντικείμενο μελέτης από ιστορικούς και ερευνητές στην προσπάθεια τους να ερμηνεύσουν την εγχώρια παραδοξότητα.

«Μάγκες» με κρατικό χρήμα

Η ανέγερση του νέου σταδίου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός με το ταυτόχρονο γκρέμισμα του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και την ανάπλαση των δύο περιοχών μετατρέπει το κράτος σε επιχειρηματία, κάτι που ουδόλως συνάδει με το οικονομικό μοντέλο που πρεσβεύει η κυβέρνηση.

Τον ρόλο του κράτους-επιχειρηματία, τον οποίο θεωρητικώς απεχθάνεται κάθε νεοφιλελεύθερο μοντέλο, αναλαμβάνει να παίξει το ελληνικό Δημόσιο βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να προχωρήσουν τα έργα της Διπλής Ανάπλασης στον Βοτανικό και να κατεδαφιστεί το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Οπως αναφέρεται στα παραρτήματα του μνημονίου που υπεγράφη στις 20 Νοεμβρίου, ο ενδεικτικός προϋπολογισμός των έργων που περιγράφονται έως τώρα είναι 258.588.863 ευρώ.

Όταν η… «δεξιά του Κυρίου» κάνει δώρο στην εκκλησία

Παίρνουν από τους δήμους τα έσοδα των ναών των νεκροταφείων και τα δίνουν στις Μητροπόλεις!

Η… «δεξιά του Κυρίου» δεν πρέπει να μένει μόνο στα λόγια. Χρειάζονται και έργα. Κάπως έτσι κινούνται και σκέφτονται στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και έσπευσαν να προσφέρουν ένα ακόμα ιερό «δώρο» προς την Εκκλησία… Ένα δώρο που θα αποφέρει στα «παγκάρια» αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Ούτε καν νυχτοφύλακας

Στη μακρά συζήτηση περί κοινωνικών συμβολαίων και θέσμισης του κράτους για την εύρυθμη, ασφαλή και προς όφελος της κοινωνίας λειτουργία του έχουν προταθεί διάφορες θεωρήσεις στον χώρο της Πολιτικής Φιλοσοφίας και αντίστοιχες πολιτικές ιδεολογίες. Ανάμεσα σε αυτές και ο κλασικός νεοφιλελευθερισμός, που καλλιεργείται στον απόηχο των συγκρούσεων της ανερχόμενης αστικής τάξης κατά τον 17ο και 18ο αιώνα με τις σταδιακά εκπίπτουσες και υποχωρούσες υστερομεσαιωνικές φεουδαλικές δομές και τους βασικούς πυλώνες του «παλαιού καθεστώτος» (μοναρχική και εκκλησιαστική εξουσία).

Το κράτος ως… τσιφλίκι

Τα όσα αποκαλύπτουν οι διάλογοι που φέρεται να είχαν ο τότε αρχηγός της Πυροσβεστικής με τον αξιωματικό του Σώματος που είχε αναλάβει να συντάξει την πραγματογνωμοσύνη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι είναι πράγματι συγκλονιστικά. Γιατί βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε με οδυνηρό τρόπο και για μία ακόμη φορά την υφή και την ποιότητα του ελληνικού κράτους.

Η κοροϊδία και η παραπληροφόρηση βλάπτουν σοβαρά την... υγεία!

Και τι δεν ακούμε και διαβάζουμε όλο αυτό το διάστημα της υγειονομικής κρίσης, για τα «σωτήρια» μέτρα της «πανέτοιμης και επιτελικής κρατικής μηχανής», για τις «αόρατες» προσλήψεις προσωπικού στα υποστελεχωμένα έως διαλυμένα νοσοκομεία, για τον απαραίτητο εξοπλισμό όταν δεν υπάρχει ούτε ο στοιχειώδης, για το υγειονομικό υλικό που δεν γνωρίζει κανείς που πάει, για την από καιρό ετοιμότητα και θωράκιση του ΕΣΥ, κ.α.. Πριν λίγες μόλις μέρες ακόμα και «ο περιφερειάρχης της καρδιάς μας», έσπευσε να μας καθησυχάσει ότι μοίρασε μάσκες, γάντια και αντισηπτικά μέσω δωρεών κι άλλων χορηγιών στα Κέντρα Υγείας της ΠΚΜ, με το σχετικό φωτογραφικό υλικό να το αποδεικνύει περίτρανα προς επίρρωση της παλάμης των απανταχού παλαμάκηδων. Η πραγματικότητα όμως σχεδόν όλα, τα διαψεύδει οικτρά και οι πολίτες ταλαιπωρούνται και ξοδεύονται, σ' ένα αποδυναμωμένο ΕΣΥ που υπολειτουργεί από την ΠΦΥ μέχρι τις ΜΕΘ, δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα βασικά και στοιχειώδη, με την αποκλειστική ευθύνη όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων και ιδιαιτέρως αυτών που επί δεκαετίες κυβέρνησαν, έριξαν την χώρα στα βράχια, την κατάκλεψαν, την ρήμαξαν και την χρεοκόπησαν, σ' ένα ΕΣΥ που επαφίεται μόνο στις φιλότιμες προσπάθειες, τις «αντοχές» και την «ψυχή» γιατρών και νοσηλευτών!

Μένουμε Ευρωπαίοι: Παραμυθάκι, τέλος - Η πανδημία και ο ρόλος του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους

Κάπου λίγο πριν φτάσουμε στη «δημοσιονομική κρίση», στην εποχή του «όλοι μαζί τα φάγαμε» και της δημιουργίας των ενοχών μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία θα άκουγε από τους πολιτικούς ταγούς και τα λοιπά εξαπτέρυγα του συστήματος ότι είναι σπάταλη, ζει με δανεικά και πρέπει τώρα να πληρώσει, τότε λοιπόν ένας «λαοφιλής» υπουργός Υγείας είχε βάλει στόχο το ξεπούλημα του «Ευαγγελισμού» σε ένα ιδιωτικό «θεραπευτικό» κέντρο. Ήταν η εποχή που προβαλλόταν η ανάγκη της «ανακούφισης» του κράτους από βάρη που θα έπρεπε να αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας.

Κορονοϊός: Χειρότερη και από τα ισλαμικά θεοκρατικά καθεστώτα η στάση της Ελλάδας

Το σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών, με εξαίρεση την Ιταλία, βρίσκονται προς το παρόν στην λεγόμενη δεύτερη φάση της επιδημίας της λοίμωξης από τον κοροναϊό COVID19. Δηλαδή ο αριθμός των κρουσμάτων αυξάνεται σταθερά μέρα με τη μέρα, αλλά είναι δυνατή η ιχνηλάτηση της πορείας μετάδοσης του ιού, άρα και ο προσδιορισμός των δυνητικών φορέων του στα λεγόμενα clusters.

Δεδομένων των χαρακτηριστικών του κοροναϊού (ισχυρή μολυσματική δύναμη και αντοχή στης υπάρχουσες συνθήκες θερμοκρασίας εκτός ανθρώπινου οργανισμού), αλλά και εξαιτίας της απουσίας φυσικής ανοσίας στον πληθυσμό (το ανθρώπινο είδος έρχεται τώρα για πρώτη φορά σε επαφή με τον συγκεκριμένο ιό), καθώς και της απουσίας προς το παρόν εμβολίου, το πέρασμα της επιδημία στην λεγόμενη τρίτη φάση, δηλαδή στη φάση της εκθετικής εξάπλωσης της λοίμωξης είναι νομοτελειακό.

«Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου»*

Κάθε μέρα είναι μια συνηθισμένη – εκτός απροόπτου – μέρα. Ξεκινάει πριν ακόμα ξημερώσει. Βλέπετε έχει την τύχη να εργάζεται και την ατυχία να πρέπει να μονολογεί εντός του και εκτός του «και πάλι καλά να λες» αφού γύρω του πληθαίνουν οι άνεργοι και γι’ αυτό, λοιπόν, το μισθό που δεν προφταίνει να τον δει να τον θεωρεί ως ευλογία σε έναν κόσμο απόκληρων και καταραμένων.

Οι κινήσεις είναι επαναλαμβανόμενες. Το ξύπνημα στις 6 το πρωί, όταν ακόμη είναι νύχτα, ο βιαστικός καφές, το ντύσιμο των παιδιών, το κυνήγι του Μετρό – πέντε λεπτά πιο νωρίς, πέντε λεπτά πιο αργά κάνουν τη διαφορά. Και μετά η ίδια διαδρομή προς το γραφείο, για το οποίο «οφείλει» να νιώθει τυχερός. Αφήστε, δε, που ακόμη είναι ζωντανός.

Στρατιωτικοποίηση κράτους και ανεξέλεγκτες συμβάσεις για λόγους... «ασφαλείας»

Έντονη αντιπαράθεση ξέσπασε στη βουλή μετά την αιφνιδιαστική κατάθεση τροπολογίας προς ψήφιση, στο συζητούμενο νομοσχέδιο του υπ. Άμυνας για την αναβάθμιση των αεροσκαφών της Πoλεμικής Αεροπορίας, με την οποία συνιστάται θέση Εθνικού Συντονιστή για την αντιμετώπιση και διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος, «ο οποίος είναι μέλος της κυβέρνησης, υπαγόμενος απευθείας στον πρωθυπουργό». Το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση των F-16 και των Mirage υπερψηφίστηκε από την ολομέλεια της Βουλής. Υπέρ της αρχής του νομοσχεδίου τάχθηκαν ΝΔ, Κίνημα Αλλαγής και Ελληνική Λύση.

Ξεχειλώνουν το κράτος, διογκώνουν τη διαπλοκή

Μέσα σε τρεις μήνες η νέα κυβέρνηση επιβεβαίωσε απόλυτα τις κατηγορίες ότι στοχεύει στην παλινόρθωση του παρωχημένου κράτους της Δεξιάς και την ενίσχυση μιας μικρής ολιγαρχίας, με τρόπο απροκάλυπτο.

Θρησκευτική διαμάχη με άνθρακες και καυσαέρια

Φτώχεια είναι τα πολλά λόγια. Οταν, για να περάσει η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους στις σχέσεις του με την Εκκλησία, τα προς αναθεώρηση άρθρα του Συντάγματος απαιτούν πλειοψηφία τουλάχιστον 181 βουλευτών, τότε… βάλε να βράζει ρύζι.

Ποιος είναι Έλληνας πολίτης;

Εάν επιχειρούσαμε να συνοψίσουμε με συντομία τα κεκτημένα αλλά και τα αδιέξοδα τόσο της φιλελεύθερης πολιτειακής (civic) όσο και της εθνοτικής (ethnic) παράδοσης της ιδιότητας του πολίτη, μάλλον δεν θα μπορέσουμε να βρούμε πιο λαμπρή διατύπωση από αυτή ενός διάσημου Γάλλου φιλοσόφου, που προφανώς δεν εγγράφεται σε κανένα από τα δύο παραπάνω θεωρητικά ρεύματα ούτε είναι της μόδας στις μέρες μας.

Ο λόγος για τον Λ. Αλτουσέρ, ο οποίος, ήδη από το 1959, στο πρώτο του δοκίμιο πολιτικής φιλοσοφίας, γράφει: «Ο πολίτης είναι το κράτος μέσα στον ιδιώτη». Κράτος, πολίτης, ιδιώτης. Η διατύπωση τα εμπεριέχει όλα: επιβολή, υποβολή, συμμετοχή, αποκλεισμό. Αυτό που επιχειρήσαμε στο βιβλίο είναι να δούμε πώς εφαρμόζεται η προηγούμενη αλτουσεριανή ρήση στην ελληνική περίπτωση: Πώς «ο πολίτης είναι το [ελληνικό] κράτος μέσα στον ιδιώτη»;