Ο ιερός κλήρος κατά τον πόλεμο του '40 και την κατοχή

Την Πέμπτη 26-10-2023 και το ώρα 19.00’ και σε επανάληψη το Σάββατο 28-10-2023 και ώρα 22.00’ θα προβληθεί από τον Τηλεοπτικό Σταθμό Pella tv η εκπομπή «Μια φωτογραφία μια ιστορία» στην οποία ο εκπαιδευτικός, ιστορικός και συγγραφέας Γιάννης Παπαλαζάρου αναφέρεται στον ιερό κλήρο κατά τον πόλεμο του 1940 και την κατοχή.

Ενας άλλος Μάης, ένα άλλο ποδόσφαιρο

«Κι έφθασε ο τρομερός χειμώνας 1941-1942. Ο θάνατος μας θέριζε καθημερινά»... όπως γράφτηκε για τον πιο τραγικό χειμώνα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας (με τον πανδημικό χειμώνα του 2020-21 ν’ ακολουθεί από απόσταση).

Ασε. Θυμάται η Δεξιά...

Δεν ξέρω για τον λαό, πάντως η Δεξιά ποτέ δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά. Σιγουράκι τώρα αυτό.

Η γερμανική βουλή απέρριψε ψηφίσματα για επιστροφή του κατοχικού δανείου και επανορθώσεις

Η πλειοψηφία απέρριψε προτάσεις των Πρασίνων για επιστροφή του κατοχικού δανείου και της Αριστεράς για ευρύτερες επανορθώσεις. Έμφαση στη διατήρηση της μνήμης.

Με τις ψήφους των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), των βαυαρών Χριστιαοκοινωνιστών (CSU), των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), των Φιλελευθέρων (FDP) και του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανια (AfD) η γερμανική βουλή απέρριψε ψηφίσματα των Πρασίνων και του κόμματος Η Αριστερά που αφορούσαν τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα. Μετά από μια συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν 15 ομιλητές και η οποία διήρκεσε σχεδόν μιάμιση ώρα, η πλειοψηφία της βουλής επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά την επίσημη γραμμή των μεταπολεμικών γερμανικών κυβερνήσεων. Δηλαδή, ότι δεν υφίσταται θέμα αποζημιώσεων και επανορθώσεων προς την Ελλάδα και ότι το όλο ζήτημα έχει ρυθμιστεί οριστικά – τόσο νομικά όσο και πολιτικά. Με εξαίρεση το εθνικιστικό κόμμα AfD, όλα τα κόμματα συμφώνησαν ότι θα πρέπει να διατηρηθεί ζωντανή ή μνήμη για τα γερμανικά εγκλήματα στο διάστημα της κατοχής και ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν προς αυτή την κατεύθυνση ελληνογερμανικές πρωτοβουλίες. Τη συζήτηση παρακολούθησε από τα θεωρεία της βουλής η νέα πρέσβης της Ελλάδας, Μάρα Μαρινάκη.

Ανήμερα

«Τι γυρεύεις και μας ήρθες παράφωνος να φαρμακώσεις τις γιορτές μας;» 

Ευριπίδη «Φοίνισσαι»

25 Νοεμβρίου: Ημέρα μνήμης της Εθνικής Αντίστασης. Σαν σήμερα ενωμένοι, 25 Νοεμβρίου 1942, αυτοί που αντιστέκονταν στον ιμπεριαλισμό και την εθνοκάθαρση του γερμανικού ναζισμού και του ιταλικού φασισμού κατέφεραν ένα καίριο πλήγμα εναντίον τους ανατινάζοντας τη γέφυρα του Γοργοπόταμου. Οσα έχουν καταγραφεί δεν αρκούν για να δώσουν το μέγεθος και τις συνέπειες εκείνης της παραδειγματικής πράξης: Κορυφαία στιγμή εθνικής ενότητας του λαού μας. Γόνιμη συνεργασία με τη συμμαχική αποστολή. Αγωνιστικό παράδειγμα για την αντίσταση σε όλη την Ευρώπη.

Με ένα κουλούρι στην τσέπη

Με ένα κουλούρι στην τσέπη βρήκαν η γυναίκα του, Καλλιόπη, και η κόρη του, Ελπίδα, τον εκτελεσμένο από τους Γερμανούς το 1943, στη Βιάννο, δάσκαλο Νικόλαο Τζαγκαράκη. Η Ελπίδα ήταν τότε 11 χρόνων. Κείτονταν νεκρός, ανάμεσα στους άλλους που σκοτώθηκαν την ημέρα εκείνη, του Σταυρού, όπως μας είπε στη σημαντική ανακοίνωσή του ο Γιώργος Καλογεράκης στο συνέδριο που έγινε εκεί για τις γερμανικές οφειλές.

Επέτειος 28ης Οκτωβρίου; Ναι, αλλά ποιας 28ης Οκτωβρίου;

Όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές γι' αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο, μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν.

Ίσως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.

Ίσως γιατί στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ' ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως ξεριζώνονται ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα.

Ίσως και γιατί οι περισσότεροι δεν αντέχουν να ακούν σε κάθε επέτειο για πατρίδα, αγώνες, θυσίες και «εθνική υπερηφάνεια», για «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία», πολλές φορές άλλοτε από εκείνους που εκποιούν κομμάτι κομμάτι την ελληνική γη και φτωχοποιούν τον λαό, άλλοτε από εκείνους που έχουν σκύψει το κεφάλι σε αυτή την κατάσταση.

Εκκλησία – Κατοχή – Χούντα: Ας μιλήσουμε, λοιπόν…

Το εκκλησιαστικό ιερατείο έχει κριθεί. Και για την Κατοχή, τότε που όρκιζε «κυβερνήσεις» δοσίλογων. Και για την επταετία, τότε που «διάβαζε» υπηρετώντας τη χούντα. Κρίνεται από τη μαυρίλα που αποπνέουν εκλεκτοί μητροπολίτες – υμνητές του χρυσαυγιτισμού. Αφού, όμως, ο κ.Ιερώνυμος θέλει να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για την στάση της ιεραρχίας απέναντι στην Κατοχή και στην χούντα, πολύ ευχαρίστως.

Ξεκαθαρίζουμε εξ αρχής: Τα του Φίλη με τα θρησκευτικά είναι τριτεύουσας αξίας. Όχι γιατί δεν πρέπει να επέλθει η αντικατάσταση του κατηχητικού μαθήματος των θρησκευτικών με το μάθημα της θρησκειολογίας, αλλά γιατί η κυβέρνηση του κ. Φίλη αν ενδιαφερόταν για την ουσία του θέματος – κι αυτό είναι οι σχέσεις μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας – θα το είχαμε καταλάβει. Θα το είχαμε καταλάβει και όταν η παρούσα κυβέρνηση υποδεχόταν με τιμές αρχηγού κράτους τα… λείψανα της αγίας Βαρβάρας και κυρίως θα το είχαμε αντιληφθεί με τις θέσεις του κ. Τσίπρα για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αλλά, όπως είδαμε, και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει το υφιστάμενο καθεστώς, που σημαίνει αναπαραγωγή της σύμφυσης Κράτους – Εκκλησίας.

Τι είναι η μπομπότα, που έτρωγαν στην κατοχή;

Η μπομπότα είναι μια γλυκιά πίτα, την οποία την έτρωγαν κατά την περίοδο της φτώχειας, της Γερμανικής και Ιταλικής κατοχής.
Στον πόλεμο του 1940 στην Ελλάδα επικρατούσε φτώχεια και ο κόσμος δεν είχε τρόφιμα. Ζούσε από ότι του πρόσφερε η γη. Ένα από τα φυτά που καλλιεργούσε ο λαός τότε το καλαμπόκι. Από νωρίς τον Απρίλιο ξεκινούσε η διαδικασία της σποράς. Τότε δεν υπήρχαν τα τρακτέρ και η κάθε οικογένεια είχε από ένα άλογο. Σε αυτό το άλογο έδεναν πίσω το αλέτρι και όργωναν τα χωράφια και το έσπερναν καλαμπόκι. Το καλοκαίρι το πότιζαν με νερό είτε από το πηγάδι είτε από το ποτάμι.
Το Σεπτέμβριο το θέριζαν και το πήγαιναν στο μύλο με τα άλογα και το έκαναν μπομπότα. Από το μύλο  έπαιρναν την μπομπότα σε σακιά και την μετέφεραν στο σπίτι με τα άλογα. Έπειτα η νοικοκυρά έπαιρνε την μπομπότα και την κοσκίναγε μέσα σε μια ξύλινη σκάφη, εκεί ξεχώριζε το αλεύρι που έπεφτε στη σκάφη με το χοντρό αλεύρι όπου το μάζευαν και το έδιναν στα ζώα τους.

Τιμή στο Ξυπόλυτο Τάγμα

Μια σταλιά παιδικές ψυχές, τα παλικαράκια που προσπαθούσαν να επιβιώσουν, ξεγελώντας το θάνατο και μετατρέποντας τον αγώνα για επιβίωση σε παιχνίδι.  

Που παίξαν τη ζωή τους κορόνα γράμματα με τα φασιστικά ντουφέκια, για ένα κομμάτι ψωμί.  Αυτούς τιμάμε σήμερα, τους σαλταδόρους της Κατοχής.

Ένα μοναδικό φαινόμενο στην κατοχική Ευρώπη, η ιδιότυπη Αντίσταση των παιδιών της Αθήνας, μια σημαντική πλευρά του λαϊκού αγώνα κατά του φασισμού. Μικροί αντάρτες με φαντασία, μια χούφτα πανέξυπνων και παράτολμων πιτσιρικάδων σε κάθε λαϊκή γειτονιά, προσφυγόπουλα τα περισσότερα, στο Βύρωνα η πιο γνωστή ομάδα, αλλά και στη Καισαριανή, στην Αθήνα, στα δυτικά, στον Πειραιά.

Σε κατοχή μέχρι το 2052

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ.

Η Ελλάδα, που έχει δανειστεί, θα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας από την Ε.Ε. έως ότου αποπληρώσει το 75% των δανείων.

Σε σκληρή ευρωπαϊκή εποπτεία και με το νόμο, τουλάχιστον μέχρι το 2052, εισέρχεται η ελληνική οικονομία μετά την υιοθέτηση της περίφημης Κοινοτικής Οδηγίας 85, η οποία ενισχύει την προληπτική παρακολούθηση και την άμεση παρέμβαση από την Κομισιόν για τη διόρθωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και τη μείωση του δημοσίου χρέους. Παράλληλα προβλέπει την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των κρατών-μελών.  

Kλεμμένα αρχαία της κατοχής στο e-bay

Μια συγκλονιστική αποκάλυψη έκανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Λεκάκης στη ζωντανή διαδικτυακή εκπομπή «στον ενικό».

Ο συγγραφέας του βιβλίου «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί κατοχής» είπε ότι ακόμα και σήμερα στον διαδικτυακό τόπο δημοπρασιών e-bay.de μπορεί κανείς να αγοράσει μερικά από τα σημαντικά κομμάτια του αρχαίου ελληνικού θησαυρού που έκλεψαν οι ναζί κατά τη διάρκεια της κατοχής –και πράγματι σε μια γρήγορη αναζήτηση που έκανε το enikos.gr διαπίστωσε πως αυτή τη στιγμή ιδιώτης ζητά 45.000 δολάρια για ένα γνήσιο κορινθιακό, χάλκινο κράνος του 6^ου-7^ου αιώνα π.Χ.

Πρόγραμμα δράσης του Δημοτικού Σχολείου Αθύρων

ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤ΄ ΤΑΞΗΣ

Είμαστε τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Αθύρων. 

Αυτό το διάστημα ασχολούμαστε με ένα project που αφορά την τοπική ιστορία του χωριού μας και συγκεκριμένα την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Αφορμή για αυτό στάθηκε μία μαρμάρινη πλάκα που βρέθηκε στο υπόγειο του σχολείου μας, ακριβώς κάτω από την τάξη μας, λίγες ημέρες πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων. Πάνω σε αυτήν την μαρμάρινη πλάκα αναγράφονται τα ονόματα πέντε συγχωριανών μας που σκοτώθηκαν κατά την περίοδο της κατοχής.