Η ιδέα του να εγγυάσαι βασικό (σ.σ. ελάχιστο) εισόδημα για όλους έχει
πολλά προφανή ελαττώματα, αλλά ένα σαρωτικό προτέρημα. Κατοχυρώνει την
αρχή πως κάθε πολίτης είναι αξιότιμο μέλος της κοινωνίας και έχει το
δικαίωμα ενός μεριδίου στον συλλογικό της πλούτο.
Αυτή η πεποίθηση
δίνει τροφή σε ριζοσπαστικούς στοχαστές εδώ και 500 χρόνια, αφού το
επιχείρημα σκιαγραφήθηκε πρώτη φορά στην Ουτοπία του Τόμας Μορ. Η ιδέα
παρουσιάζει νέα απήχηση στη δική μας εποχή, κατά την οποία αγχωνόμαστε
για τη διάβρωση του βιοτικού επιπέδου, για τη συγκέντρωση του πλούτου
και για την πιθανή απειλή της μαζικής ανεργίας εξαιτίας των τεχνολογικών
αλλαγών.
