Πόσο ατελής είναι η δημοκρατία μας;

Μόνο 20 χώρες αναγνωρίζονται ως ολοκληρωμένες δημοκρατίες σύμφωνα με το Economist Intelligence Unit. Ωστόσο, η συμμετοχική δημοκρατία έχει αυξηθεί χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμη και στην Αφρική.

Τα ευρήματα για την ποιότητα της δημοκρατίας διεθνώς από το Economist Intelligence Unit, που ανήκει στο περιοδικό Economist και εξετάζει κάθε χρόνο την κατάσταση της Δημοκρατίας σε 167 χώρες, δεν αφήνει περιθώρια για παρανοήσεις. Σύμφωνα με την Φιόνα Μάκι, επικεφαλής του τμήματος αναλύσεων για την Αμερική, παγκοσμίως καταγράφεται μια πραγματική βελτίωση στη συμμετοχή της γυναίκας στην πολιτική και την οικονομία, παρόλα αυτά το ποσοστό γυναικών στις εθνικές αντιπροσωπείες παραμένει δυστυχώς χαμηλό.

Επάγγελμα: καθαριστής δολοφόνων

Η ιστορία των δημοσίων σχέσεων είναι μια συνεχής μάχη ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα.

Στιούαρτ Εβανς – ιστορικός, επικοινωνιολόγος

Μεγάλες εταιρείες διαφήμισης και δημοσίων σχέσεων αναλαμβάνουν συχνά να «ξεπλύνουν» τα εγκλήματα αιμοσταγών καθεστώτων. Σύντομα, κάποιες θα βρεθούν αντιμέτωπες με το πιο δύσκολο έργο του αιώνα: να καλλωπίσουν την εικόνα της Σαουδικής Αραβίας.

Τα εγκλήματα κάτω απ’ το χαλί της ιδεολογίας ή/και της προόδου

«Δεν υπάρχει σημαία αρκετά μεγάλη για καλύψει τη ντροπή να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους.»

Χάουαρντ Ζιν

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Χάουαρντ Ζιν ξεκινάει το εμβληματικό «Η ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών» με τα εγκλήματα του Χριστόφορου Κολόμβου. Απ’ τις πρώτες σελίδες μας εξηγεί πώς αντιλαμβάνεται την Ιστορία και τις αφηγήσεις της.

«Η αβασάνιστη αποδοχή φρικαλεοτήτων, ως λυπηρό αλλά αναγκαίο τίμημα για την πρόοδο (η Χιροσίμα και το Βιετνάμ, προκειμένου να σωθεί ο Δυτικός Πολιτισμός, η Κροστάνδη και η Ουγγαρία προκειμένου να σωθεί ο σοσιαλισμός) συμβαίνει ακόμα και σήμερα.

Ένας από τους λόγους που τέτοιες φρικαλεότητες εξακολουθούν να συμβαίνουν είναι ότι μάθαμε να τις θάβουμε κάτω από χιλιάδες άλλα γεγονότα, όπως θάβουμε τα ραδιενεργά κατάλοιπα μέσα στη γη.

Η δική μου οπτική γωνιά στην αφήγηση της ιστορίας είναι διαφορετική: πιστεύω ότι δεν πρέπει να δεχόμαστε ότι η μνήμη των κρατών ταυτίζεται με τη δική μας. Τα έθνη δεν είναι και δεν υπήρξαν ποτέ κοινότητες.