Όταν η απόφαση ενός δημοψηφίσματος αντίκειται στα συμφέροντα της
καθεστηκυίας τάξης, ξεκινούν οι αναλύσεις για τα όρια της δημοκρατίας
και την τυραννία των πολλών. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω ότι αυτή η στάση,
εκ μέρους των δυσαρεστημένων, είναι εντελώς υποκριτική. Όλοι, πάντα,
υφιστάμεθα τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, οι οποίες σε πλείστες
περιπτώσεις στο παρελθόν είχαν υπάρξει ανόητες ή και σημαντικά επιζήμιες
κοινωνικά.
Οι προβληματισμοί για τα όρια της δημοκρατίας
είναι υποκριτικοί υπό την έννοια ότι το υπονοούμενο ερώτημα είναι τι θα
έπρεπε να γίνει όταν, λόγω κάποιου στραβοπατήματος, η πλειοψηφία στα
πρόσφατα δημοψηφίσματα αρνήθηκε να εισακούσει την προπαγάνδα των ελίτ.
