Η βιομηχανία της ισλαμοφοβίας

Κατακόρυφη αύξηση των οργανώσεων κατά του Ισλάμ έχει σημειωθεί κατά μήκος των ΗΠΑ. Τα τελευταία δυο χρόνια, ο αριθμός αυτών των ομάδων που πλέον είναι ευρέως γνωστός ως η βιομηχανία της ισλαμοφοβίας έχει τριπλασιαστεί. 

Μια μεγάλη έρευνα του Al Jazeera αποκαλύπτει την τακτική που χρησιμοποιούν αυτές οι ομάδες για να προκαλέσουν τον φόβο για το Ισλάμ, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο χειραγωγούν τα κοινωνικά μέσα για να διαδώσουν ψεύτικες ειδήσεις, θεωρίες συνωμοσίας και ιστορίες με κοινή γραμμή το μύθευμα ότι οι μουσουλμάνοι προσπαθούν να καταλάβουν τη χώρα. 

Ευρωκυνόδοντας και ισλαμοφοβία

Στον ‘κυνόδοντα’ του Λάνθιμου όπως και στην Ελλάδα του 2016, τα πάντα ισορροπούν στο χείλος της παραφροσύνης και του σουρεαλισμού:
Παρακολουθούμε εγκλωβισμένα παιδιά μέσα στα όρια του σπιτιού, αποκομμένα από τον έξω κόσμο,
υποχρεωμένα να δέχονται οδηγίες και γνώσεις από τον σοφό πατέρα της οικογενειας.
Οποιαδήποτε «επικίνδυνη» λέξη μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση στα παιδιά
-συνειδητοποίηση της πραγματικότητας δηλαδή-
βαφτιζόταν ως κάτι άλλο και περιθωριοποιούταν·

Έτσι η ‘θάλασσα’ είναι πολυθρόνα, η ‘εκδρομή’ είναι δομικό υλικό και το ‘αιδοίο’, λάμπα.

Το κοινωνικό πείραμα με το Κοράνι και τη Βίβλο

Έντυσαν τη Βίβλο με το εξώφυλλο του Κορανίου και βγήκαν στους δρόμους. Διάβασαν αποσπάσματα στους περαστικούς. Πώς αντέδρασαν οι χριστιανοί όσο νόμιζαν ότι τα χωρία προέρχονται από το Κοράνι και πώς όταν έμαθαν την αλήθεια; 

Το αποκαλυπτικό κοινωνικό πείραμα έκαναν δυο Ολλανδοί κωμικοί και παρουσίασαν τα αποτελέσματά του στην σατυρική εκπομπή τους Dit is Normaal. 

Αυτό που ήθελαν να κάνουν και τελικά το κατάφεραν, ήταν να δείξουν το βαθμό προκατάληψης απέναντι στο Ισλάμ ανύποπτων Ολλανδών. 

Για το λόγο αυτό επέλεξαν να τους διαβάζουν μερικά από τα πιο ακραία αποσπάσματα της Βίβλου, λέγοντάς τους ότι προέρχονται από το Κοράνι. 

Ισλάμ και Δύση: Ο νέος «Ιερός Πόλεμος»;

«Ω Θεέ μου, δείξε μου τον εχθρό. Όταν ξέρει κανείς ποιος είναι ο εχθρός του μπορεί να τον σκοτώσει. Όμως αυτοί οι άνθρωποι με μπερδεύουν. Ποιος με πληγώνει; Ποιος καταστρέφει τη ζωή μου; Πες μου σε ποιόν ν’ ανταποδώσω τα χτυπήματα;»  Β.Σ. Νάιπουλ, In a Free State, 1971 

«Αν θέλεις να πάρεις κάτι από την ψυχή της Ανατολής μην την πλησιάζεις σαν ξένη χώρα, μα σαν να επιστρέφεις στον τόπο σου –στον εαυτό σου… Μην πηγαίνεις συγκαταβατικά, ως φορέας του πολιτισμού, αλλά ως μαθητής, ταπεινός και δεκτικός». Marcus Ehrenpreis, The Soul of East, 1927

Από την αυγή της ιστορίας η ανθρωπότητα δεν έζησε πάνω από έναν μήνα δίχως πόλεμο. Οι περισσότεροι πόλεμοι δεν ήταν απλοϊκές μανιχαϊστικές συγκρούσεις ανάμεσα σε «καλούς» και «κακούς», αλλά αποτελέσματα έντονων γεωπολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών ανταγωνισμών με στόχο την κυριαρχία. Πριν από δύο αιώνες ο Καρλ φον Κλαούσεβιτς, στο περίφημο σύγγραμμά του Περί του Πολέμου, είχε αποφανθεί πως «ο πόλεμος είναι μια απλή συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα». Δύο αιώνες αργότερα ο άνθρωπος συνεχίζει να πολεμά με πολιτικούς όρους, επιδιώκοντας να επιβάλει με τη βία τη θέληση και την κυριαρχία του πάνω στον αντίπαλο του.