Ακόμα κι εκείνος με λιγοστές γνώσεις ιστορίας, αντιλαμβάνεται ότι οι
παλαιότερες θρησκείες του κόσμου έχουν στο βιογραφικό τους ανησυχητικές
περιόδους βίας και αιματοχυσίας. Τον τελευταίο βέβαια καιρό, το Ισλάμ
είναι αυτό που βρίσκεται σχεδόν καθημερινά στο προσκήνιο, αλλά το να
αναφερόμαστε στις ακραίες συμπεριφορές μιας μερίδας πιστών του
γενικεύοντας το θέμα, συνιστά το λιγότερο υποκρισία. Από την άλλη μεριά,
αποκαλώντας τον Χριστιανισμό ειρηνική και ανεκτική, απέναντι στους
άλλους, θρησκεία και το Ισλάμ ακραία, βίαιη και επιθετική, μάλλον
οδηγούμαστε, εκόντες άκοντες, σε επανακαθορισμό των όρων. Και οι δύο
όμως, για αρκετούς, είναι εγγενώς το ίδιο πράγμα, τουτέστιν αμετάβλητα
και ανεξίτηλα κείμενα γραμμένα σε επιφάνειες που δύσκολα μπορούν να
αναχαραχθούν ή τροποποιηθούν, και τα οποία χρησιμεύουν για την
στρατηγική συμπεριφορά των αντίστοιχων οπαδών τους.
