Τα θύματα του νομισματικού πολέμου

Αύξηση της πίεσης στην Ελλάδα για εξωτερική χρηματοδότηση ● Μπλεγμένη σε αντικρουόμενα «προτάγματα» πολιτικής η ΕΚΤ ● Γιατί πέφτει και πού «πιάνει πάτο» το ευρώ ● Οι συνέπειες για την Ευρώπη και τα διαφορετικά συμφέροντα των ισχυρών χωρών της ευρωζώνης ● Ο «αποκλεισμός» τραπεζών από τη χρηματοδότηση μέσω έκδοσης ομολόγων και το «φάντασμα» του Μηχανισμού Παροχής Εκτακτης Ρευστότητας.
Στα μέσα του 2021, οι προβλέψεις των διεθνών οργανισμών κινούνταν σε αισιόδοξο τέμπο: πληθωρισμός και ανάπτυξη θα επανέρχονταν στην «κανονικότητα» από το φθινόπωρο του περασμένου έτους.

Αδύναμος κρίκος ξανά

Όπως και στην κρίση με σημείο εκκίνησης το 2008, έτσι και τώρα, η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ο αδύναμος κρίκος των ισχυρών οικονομικών πόλων και αυτό αποτυπώνεται εύγλωττα στη ραγδαία αποδυνάμωση (υποτίμηση) του ευρώ.

Είκοσι χρόνια ευρώ: Οι κρίσεις μας φέρνουν πιο κοντά, υποστηρίζουν οι κεντρικοί τραπεζίτες

Την εμπιστοσύνη τους στην ανθεκτικότητα του Ευρώ υπογράμμισαν οι κεντρικοί τραπεζίτες που συμμετείχαν στη σημερινή συζήτηση για τα 20 χρόνια από την καθιέρωση του ενιαίου νομίσματος, στο 7o Φόρουμ των Δελφών.

Κοιμηθήκαμε με δραχμή, ξυπνήσαμε με ευρώ

Η «Εφ.Συν.» καταγράφει το χρονικό της μετάβασης από τη δραχμή στο ευρώ, στην αυγή του 2002, σε ένα νέο νόμισμα που σημάδεψε ανεξίτηλα την οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εξερευνά τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς στις ευρωπαϊκές χώρες, μιλά με τα παιδιά της κρίσης που γεννήθηκαν στο νέο νόμισμα και θυμάται τις «στρογγυλοποιήσεις» που... άδειασαν το καλάθι του νοικοκυριού.

Βαρουφάκης: Υπάρχει εμβολιαστικό σκάνδαλο στις Βρυξέλλες

Για «εμβολιαστική κρίση στην Ευρώπη» την οποία παρομοίωσε με την κρίση του ευρώ, έκανε λόγο ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης μιλώντας την Κυριακή στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του.

Στα κατάστιχα της Εφορίας για... λίγα λεπτά του ευρώ

Απίστευτο και όμως πραγματικό: 367.253 φορολογούμενοι βρίσκονται καταχωρισμένοι στα «μαύρα βιβλία» της Εφορίας μολονότι χρωστούν λιγότερο από 1 ευρώ σε αυτήν. Και για την ακρίβεια, 99 λεπτά του ευρώ. Βέβαια το πιο απίστευτο είναι ότι πολλοί από αυτούς δεν γνωρίζουν καν ότι οφείλουν… λεφτά στο κράτος.

Αυτά προκύπτουν από ειδικό κεφάλαιο της έκθεσης του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, το οποίο αναφέρεται στην πορεία των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο στο πρώτο εξάμηνο του 2019.

Λάκκος λεόντων

Έπεσε στα χέρια μου το πόνημα «Η Ελλάδα στο λάκκο των λεόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης», που κυκλοφόρησε εσχάτως από τις εκδόσεις «matura» σε επιμέλεια του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης. Πρόκειται για τόμο 264 σελίδων με πρωτοποριακά κείμενα που δημοσιεύτηκαν από το 1945 έως το 1962, με θέμα τις περιπέτειες της χώρας μας στην Κοινή Αγορά των Εξ, αργότερα ΕΟΚ και πιο πρόσφατα Ε.Ε..

Πόσα ήταν τα τριάκοντα αργύρια σε ευρώ

Πριν από 1980 χρόνια περίπου, καταβλήθηκε το πιο διάσημο ποσό στην ιστορία της ανθρωπότητας: η αμοιβή του Ιούδα έναντι της προδοσίας στον Ιησού Χριστό.

Τα «τριάκοντα αργύρια» στα οποία αναφέρεται η Καινή Διαθήκη ακούγονται σαν μικρό ποσό. Και σίγουρα, αν υπολογίζει κανείς ότι με αυτά πουλήθηκε μια ζωή. Ήταν όμως όντως λίγα τα λεφτά; Πόσα άξιζαν, πόσα αξίζουν αυτά τα «αργύρια»; Και: Υπήρχε καθόλου αυτό το νόμισμα;

Άξιζε τελικά τον κόπο η ένταξη στην ευρωζώνη;

Σε μόλις 190 ευρώ ανέρχεται το κέρδος ενός μέσου Ελληνα στα περίπου είκοσι χρόνια που μεσολάβησαν από την εισαγωγή του ευρώ, διαπιστώνει μελέτη που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η γερμανική δεξαμενή σκέψης Centre for European Politics.

Η μελέτη εκπονήθηκε με αφορμή τα εικοσάχρονα γενέθλια του κοινού νομίσματος αναζητώντας χαμένους και κερδισμένους. Διαπίστωσε μεταξύ άλλων ότι η απώλεια της χάραξης εθνικής νομισματικής πολιτικής και του όπλου της υποτίμησης προς χάριν του ευρώ είχε τεράστιες επιπτώσεις για την ανταγωνιστικότητα των περισσότερων χωρών της ευρωζώνης και την ευημερία τους.

Οι οικονομολόγοι Αλεσάντρο Γκασπαρότι και Ματίας Κουλάς που εκπόνησαν τη μελέτη εκτίμησαν πόσο θα είχε αναπτυχθεί το ΑΕΠ οκτώ χωρών της ευρωζώνης αν αυτές δεν είχαν υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα, συγκρίνοντας την αναπτυξιακή τους πορεία με αυτήν οικονομιών εκτός ευρώ που στο παρελθόν είχαν εμφανίσει παρόμοιες αναπτυξιακές τάσεις.

Ολλανδοί και Γερμανοί οι ωφελημένοι του ευρώ

Έρευνα του γερμανικού Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής για τα 20 χρόνια του ευρώ έδειξε ότι για τη συντριπτική πλειονότητα των χωρών-μελών της ευρωζώνης, το κοινό νόμισμα υπήρξε βαρίδι για την οικονομική ανάπτυξη. Μόνοι πραγματικά ωφελημένοι, οι φειδωλοί Βορειοευρωπαίοι Ολλανδοί και Γερμανοί.

Success story ή εφιάλτης το ευρώ;

Σε 11 από τις τότε 15 χώρες-μέλη της Ευρωζώνης το ευρώ εισήχθη την 1η Ιανουαρίου του 1999 ως επίσημο μέσο πληρωμής. Αρχικά σε ηλεκτρονική μορφή και τρία χρόνια αργότερα με τη μορφή χαρτονομισμάτων και κερμάτων. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1998, ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ έκανε λόγο στη βουλή για «μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις του 20ου αιώνα».

Ευρώ ετών 20: Ένας γίγαντας με πλίνθινα πόδια

Κλείνοντας σήμερα τα 20 του χρόνια, το ευρώ έχει επιβληθεί στις αγορές και στα πορτοφόλια και έχει επιβιώσει μίας μεγάλης κρίσης. Αλλά είναι καταδικασμένο να παραμείνει ένας ευάλωτος γίγαντας, εάν δεν υπάρξει ενισχυμένη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Από εικονικό νομισματικό εργαλείο, το ευρώ πήρε σάρκα και οστά την 1η Ιανουαρίου 2002 για να γίνει το νόμισμα 340 εκατομμυρίων πολιτών που μοιράζονται το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα σε 19 χώρες.

Άβι Τιόμκιν στην WSJ: Το τέλος του ευρώ είναι πλησιέστερα από ό,τι πιστεύουμε

«Το τέλος του ευρώ είναι πλησιέστερα από ό,τι πιστεύουμε», υποστηρίζει o Άβι Τιόμκιν, σύμβουλος αρκετών hedge funds και ειδικός στην παγκόσμια μακροοικονομική ανάλυση, σε άρθρο του στην Wall Street Journal.

Τι θέλει ο κ. Σόιμπλε;

Πολλοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν τι στα κομμάτια θέλει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Γιατί λέει «όχι» συνεχώς σε πράγματα που φαίνονται λογικά και στους πιο συστημικούς Ευρωπαίους; Ποιος ο λόγος που ωθεί την Ελλάδα προς την ασφυξία και το Grexit; Και πώς, παρά τον αρνητισμό του, που τον καθιστά αντιπαθητικό παντού, η δημοφιλία του στην Ομοσπονδιακή Γερμανία παραμένει υψηλή;

Κάποιοι θα ρωτήσουν: Τι μας ενδιαφέρει; Είναι ένας πολιτικός στη δύση της καριέρας του. Ας κοιτάξουμε εμείς τα δικά μας κι έχει ο θεός. Σφάλλουν. Το θέμα δεν είναι ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος πράγματι μπορεί από στιγμή σε στιγμή να αποτραβηχτεί. Το θέμα είναι η δομή της ευρωζώνης και οι εξελίξεις στην Ε.Ε. γενικότερα.

Ο κ. Σόιμπλε -μας αρέσει ή όχι- έχει οικοδομήσει ένα αφήγημα εντός της Γερμανίας, αλλά και άλλων χωρών (ιδίως της Ολλανδίας, της Φινλανδίας, της Σλοβακίας, της Αυστρίας κ.λπ.) το οποίο ενισχύεται από τις εξελίξεις καθημερινά (όσο και να αποδομείται η Ευρώπη) και το οποίο θα παραμείνει κυρίαρχο και μετά τον κ. Σόιμπλε.

Πιστεύω εις ένα ευρώ…

Ξεκίνησαν επιτέλους τα άρθρα τα οποία αναγάγουν τον ευρώ στην μεταφυσική διάσταση της πίστης, ελπίζοντας να συναντήσει στην πνευματική πλατφόρμα την περιβόητη «ανάπτυξη» του Προβόπουλου την οποία μας είχε υποσχεθεί από το 2010.

Έτσι το μόνο που έπρεπε να κάνουμε είναι λίγη υπομονή και κυρίως να έχουμε πίστη, όσο θα πέρναγαν το ένα μέτρο πάνω στο άλλο, τα οποία θα διέλυαν ντε φάκτο ολόκληρο το κοινωνικό ιστό.

Σχέδιο για υποχρεωτική ένταξη στο ευρώ

Στις Βρυξέλλες καταστρώνονται σχέδια για υιοθέτηση του ευρώ από όλες τις χώρες της Ε.Ε. μέχρι το 2025, σύμφωνα με έγγραφα που έχει στην κατοχή της Frankfurter Allgemeine Zeitung, που περιγράφουν συζητήσεις μεταξύ αξιωματούχων της Ένωσης που συναντήθηκαν για να προετοιμάσουν σχετική συνεδρίαση της Κομισιόν, η οποία αναμένεται να γίνει στις 31 Μαΐου.

Ελληνικός παραλογισμός: «Όχι» σε νέα μέτρα αλλά «ναι» στο ευρώ

Πριν από μερικά χρόνια έτυχε να συμμετέχω σε μία τριγωνική αλληλογραφία με έναν Αμερικανό και μία κοπέλα από τη Σουηδία. Ο γηραιός Αμερικανός, ενόψει επίσκεψής του στην Ελλάδα, ρωτούσε την κοπέλα, που ζει χρόνια στην Αθήνα, για το πώς έχουν τα πράγματα στη χώρα μας και για το πώς αντιδρά ο κόσμος. 

Έλαβε την εξής απάντηση: «Οι Έλληνες είναι σαν μικρά παιδιά. Τους φταίνε οι πάντες και τα πάντα και πότε δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν».  

Διαβάζοντας το σχόλιο αυτό, θεώρησα σκόπιμο να κάνω μία παρέμβαση, επισημαίνοντας τη (συνήθη) στρεβλότητα του βορειοευρωπαϊκού «μοραλισμού». Δικαιολογημένα, μια και η ατάκα αυτή, σε συνδυασμό με το γενικότερο πνεύμα των γραφόμενων, απτόταν εμμέσως της λογικής του «ο κόσμος φέρει ευθύνη για πράγματα στα οποία επί της ουσίας δεν έχει καμία ανάμειξη», «οι Έλληνες είναι οι ανεύθυνοι φυγόπονοι του νότου» κι άλλων συναφών. 

Κώστας Λαπαβίτσας: Τα μνημόνια οδηγούν στην πλήρη απαξίωση

Η έξοδος από το ευρώ για πάρα πολλούς αποτελεί θέμα ταμπού που δεν πρέπει καν συζητείται. Για τον κύριο Κώστα Λαπαβίτσα το εθνικό νόμισμα αποτελεί αναγκαιότητα για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Ο καθηγητής Οικονομικών στο School of Oriental and African Studies του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πρώην βουλευτής Ημαθίας, μιλώντας στον Κώστα Κετσιετζή και στο insider.gr αναφέρει ότι αν η χώρα παραμείνει στον ίδιο δρόμο, τότε θα συνεχίσει να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Ο ίδιος δεν διστάζει να κάνει λόγο για «οικονομολογικό κατεστημένο» στα πανεπιστήμια και τους φορείς χάραξης οικονομικής πολιτικής. Προειδοποιεί ωστόσο, πως η έξοδος από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα είναι το πρώτο βήμα και ότι η Ελλάδα χρειάζεται ριζικές και δομικές αλλαγές στην οικονομία της.

Μόνο η επιστροφή στα εθνικά νομίσματα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την άνιση ανάπτυξη

Ο σημαντικός μαρξιστής διανοούμενος, Ντέιβιντ Χάρβεϊ, μιλά τη Δευτέρα στις 7 μ.μ. στο Megaron Plus, με θέμα «Συλλαμβάνοντας το Κεφάλαιο ως αξία εν κινήσει», στο πλαίσιο του κύκλου «Θεωρία στο Μέγαρο: φιλοσοφία, κριτική, ιστορία», που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Birkbeck Institute for the Humanities του Λονδίνου, υπό την επιμέλεια του Κώστα Δουζίνα, διευθυντή του Ινστιτούτου Μπέρκμπεκ.

Η ΛΑ.Ε. για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα

Το φυλλάδιο της Λαϊκής Ενότητας για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος της παράταξης παρουσίασε την Τρίτη στην ΕΣΗΕΑ, σε συνέντευξη Τύπου, ο Παν. Λαφαζάνης Γραμματέας του Π.Σ. της ΛΑ.Ε και τα μέλη της Π.Γ. της ΛΑ.Ε Παν. Μαντάς, Παν. Σωτήρης, Μαρ. Τσίχλη και Γιάννης Τόλιος.