Γιατί η σύγχρονη οικονομία γεννήθηκε στη Δύση και όχι στη Μέση Ανατολή

«Η ανισότητα ορίζει τον κόσμο μας» γράφει ο νομπελίστας οικονομολόγος Ρόμπερτ Λούκας. Όμως, πώς προέκυψε αυτή η γεωγραφικού χαρακτήρα κατανομή του πλούτου;

Το ενδιαφέρον είναι ότι η «μεγάλη απόκλιση» θεωρείται -κρίνοντας με το μέτρο της Ιστορίας-  σχετικά πρόσφατη: Μόλις 500 ετών.

Πριν από 500 χρόνια η Δύση δεν ήταν πλουσιότερη από την Ανατολή, ενώ 1.000 χρόνια πριν, ο μουσουλμανικός κόσμος ήταν πιο ανεπτυγμένος από τη χριστιανική Ευρώπη και δη σε όλους τους βασικούς τομείς, από τα μαθηματικά και τη φιλοσοφία, μέχρι τη μηχανική, την τεχνολογία, τις αγροτικές καλλιέργειες και την ιατρική. Η Γερμανίδα μοναχή, δραματουργός και ποιήτρια του 10ού αιώνα, Ροσβίτα χαρακτήριζε την αραβική Κόρδοβα (η ισπανική πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή από το 756 και καθ' όλη τη διάρκεια του 8ου και 9ου αιώνα μ.Χ., επί κυριαρχίας των Μαυριτανών) ως «το στολίδι του κόσμου».

Ποιος απειλεί τη δημοκρατία;

Την πρωτοφανή και πέρα από κάθε μέτρο πολιτική παρέμβαση του συνδικαλιστικού οργάνου των δικαστών και εισαγγελέων, με την οποία γίνεται ευθεία επίθεση στην κυβέρνηση και στο συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης διατύπωσης γνώμης και κριτικής για δικαστικές αποφάσεις, χαιρέτισε χθες η Ν.Δ. κάνοντας λόγο για ιστορική ανακοίνωση!

Αφού η Ν.Δ. απέτυχε με το σχέδιο Μητσοτάκη να ρίξει την κυβέρνηση μέσω της προσδοκώμενης αποτυχίας στο κλείσιμο της αξιολόγησης, συνέλαβε τη «μεγάλη» ιδέα: να χρησιμοποιήσει τη Δικαιοσύνη για να υπονομεύσει το κύρος της κυβέρνησης. Θεώρησε ως πρώτο βήμα, στην κατεύθυνση αυτή, την απόφαση της ακύρωσης του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, συσπειρώνοντας τους μεγάλους και μικρούς μιντιάρχες που επιθυμούν πάντα τη συνέχιση του καθεστώτος παράνομης κερδοσκοπίας στον χώρο της ενημέρωσης.

Ελέησον με…

Με την «δεξιάν» παράταξιν συνήθως δεν έχει καλάς σχέσεις ο διάβολος. Αυτός ευρίσκεται εις τα αριστερά».

Χριστοδούλου Παρασκευαΐδη, «Πόλεμος κατά του Σατανά», Αθήναι: Χρυσοπηγή 1973 (Μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος)

Τα ΜΜΕ και τα social media αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μικρό μέρος της πανοπλίας θεσμών του αστικού συστήματος μέσω των οποίων προσπαθεί να ελέγξει την σκέψη και την συμπεριφορά των ανθρώπων ή να τους κρατήσει σε αγνοία και χωρίς μνήμη. Μια τέτοια πανοπλία είναι η Εκκλησία στην οποία υπάρχει ένα τεράστιο σύστημα κατήχησης και ελέγχου που της επιτρέπει να περιφρουρεί την κοινωνική της θέση ως μορφής κρατικής εξουσίας μετά την επιβολή του θεόπνευστου λόγου της, ο οποίος αποτελεί και νόμο του Συντάγματος.

Ωραία δημοκρατία ρε, μπράβο

Στην «Αγωγή του Πολίτου» μάθαμε ότι, στις δημοκρατίες, τα Συντάγματα διακρίνουν τρεις εξουσίες, ανεξάρτητες μεταξύ τους: τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική. Κατ' ευφημισμόν (όπως λέμε «πέμπτο Μπητλ» τον Τζωρτζ Μπεστ), «τέταρτη εξουσία» ονομάζονται τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Υπό την έννοια ότι για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, πρέπει να είναι εντελώς ανεξάρτητα και να ελέγχουν τις τρεις προηγούμενες. Λέμε τώρα.