Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έπρεπε να γράψω ένα κείμενο στήριξης στον Γ. Βαρουφάκη. Στα πάνελ που
βρεθήκαμε να συζητάμε για το ευρώ και τη δραχμή ή στις ραδιοφωνικές
συνεντεύξεις μαζί του πίστευα πάντα ότι ήταν επικίνδυνος για τις
επιδιώξεις και τα οράματα της Αριστεράς.
Δυσκολεύομαι να θυμηθώ κάποιον άλλο οικονομολόγο (του δικού του
διαμετρήματος) που να επιχειρηματολογούσε με τόσο πάθος για την ανάγκη
παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Ήταν μάλιστα ο πρώτος που έφερε στην
Ελλάδα τη θεωρία του Hotel California σχετικά με τις δυνατότητες εξόδου
(You can check-out any time you like, But you can never leave!). Γι’
αυτόν ήταν λάθος ότι μπήκαμε στη νομισματική ένωση αλλά θα ήταν
καταστροφή να βγούμε.
Ήταν επίσης ο πρώτος που επιτέθηκε στην πρωτοβουλία για τη σύσταση
Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. Και μάλιστα το έκανε από τις σελίδες του Protagon με επιχειρήματα που θύμιζαν τα τρομολαγνικά σενάρια των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων.