Και να που ήρθε η ώρα να σμίξουμε γι΄ άλλη μια φορά. Αυτοί που
ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο. Αυτοί που πιστεύουμε στην αλληλεγγύη
και τους κοινούς αγώνες.
Στον πολύχρονο αγώνα ενάντια στις καταστροφικές μεταλλευτικές
δραστηριότητες, συναντηθήκαμε με τόσους πολλούς ανθρώπους,
συλλογικότητες, κοινωνικά κινήματα. Ο καθένας με τα δικά του προβλήματα
κι αγώνες. Ο καθένας με τη δική του ιδεολογία και θεώρηση των πραγμάτων.
Συνειδητοποιήσαμε όμως πως, στην ουσία του, το πρόβλημα είναι κοινό: Η
βάναυση εκμετάλλευση των ανθρώπων και της φύσης, από λίγους που το μόνο
που τους ενδιαφέρει είναι το χρήμα και η εξουσία.
Ο αγώνας μας είναι αγώνας επιβίωσης. Διεκδικούμε το δικαίωμα να
υπάρχουμε και να αυτοπροσδιοριζόμαστε. Αγωνιζόμαστε για ένα υγιές φυσικό
και κοινωνικό περιβάλλον. Αρνούμαστε να είμαστε γρανάζια μιας μηχανής
που παράγει χρήμα για λίγους και καταστροφή για τους υπόλοιπους. Είμαστε
εδώ για να υπάρξει αύριο για τα παιδιά όλων των ειδών της φύσης.
“Δεν υπάρχει άλλος δρόμος”, μας λένε. “Το δρόμο τον φτιάχνουμε εμείς”, τους απαντάμε. Με αγώνες, λόγια, μουσικές, εικόνες.
Στις 27 του Σεπτέμβρη, κάνουμε ένα ακόμη βήμα στο δρόμο που
ξεκινήσαμε. Με συνοδοιπόρους όλους αυτούς που θα βρεθούν κοντά μας, κι
όλους εκείνους που θα ενώσουν τη φωνή τους μαζί μας από μακρυά. “Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.”
