Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελληνική δημοσιογραφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελληνική δημοσιογραφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 17 Ιουνίου 2023

Ο Τιτανικός της Πύλου και της «δημοσιογραφίας»

Πόσο πολύ κλάψαμε με μαύρο δάκρυ όταν το 1997 είδαμε όλοι εμείς αλλά και οι δημοσιογράφοι στις κινηματογραφικές αίθουσες να θυσιάζεται ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο για να σώσει την έγκυο αγαπημένη του από τα παγωμένα νερά του Ατλαντικού που κατάπιναν τον Τιτανικό. Η αληθινή ιστορία του τρομακτικού εκείνου ναυαγίου του 1912 με 1.500 νεκρούς στο υπερωκεάνιο καμάρι της Βρετανίας με τα πολυτελή σαλόνια και τις καμπίνες για την ολιγομελή καλή κοινωνία, το φορτωμένο στα κάτω «πατώματα» με φτωχούς μετανάστες που πληρώνοντας (καληώρα όχι σε διακινητές αλλά στην εταιρεία) ακριβό αντίτιμο ζητούσαν να δούνε μια καλύτερη μέρα στη Β. Αμερική.

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Non-Papers: Η κατάρα της ελληνικής δημοσιογραφίας

Ανέκαθεν είχε πολλά κουσούρια η ελληνική δημοσιογραφία -ανάλογα με τον εκδότη και την εφημερίδα. Αλλά ήταν δημοσιογραφία. Δηλαδή πρόσφερε ενημέρωση. Οι εκδότες έπαιζαν παιχνίδια -πολιτικά κυρίως. Αλλά οι δημοσιογράφοι ήταν οι κυνηγοί της είδησης.
Ακόμη και από τότε που δημιουργήθηκαν τα «τραστ» -κατά τομέα του ρεπορτάζ- παρέμειναν ρεπόρτερς, με την λατρεία του αποκλειστικού και ανταγωνισμό μεταξύ τους. Δεν είχαν άλλο τρόπο να αναδειχθούν.
Γι’ αυτό η δημοσιογραφία ήταν δύσκολη δουλειά, αγχωτική και καταβροχθιστική για όσους την ασκούσαν. Ίσως γι’ αυτό  είχε κύρος και δύναμη επιρροής. Ήταν δουλειά χωρίς ευκολίες. Έπρεπε να την ξέρεις καλά, σου έπαιρνε χρόνια για να τη μάθεις και έπρεπε να την κυνηγάς συνέχεια. Αν την άφηνες, σε άφηνε. Αν την πρόδιδες, σε πρόδιδε.