Τίποτα δεν είναι πιο εξοργιστικό από τους πλούσιους ανθρώπους που αποκτούν άδικα προνόμια. Οι ίδιοι αυτοί πλούσιοι άνθρωποι που έχουν απολαύσει παράνομα προνόμια, παλεύουν ενάντια στα αποκαλούμενα προγράμματα “δικαιωμάτων” και σε ενέργειες προκειμένου να ξεπεραστούν οι ανισορροπίες στις εκπαιδευτικές και επιχειρηματικές ευκαιρίες, επειδή φαίνεται θεωρούν ότι τα επιτεύγματά τους βασίζονται στην αξία, ενώ όλοι οι υπόλοιποι που πραγματικά εργαζόμαστε για να ζήσουμε ή τουλάχιστον προσπαθούμε- δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από τεμπέληδες τζαμπατζήδες ή αδίστακτοι “βασιλιάδες της πρόνοιας” που αξίζει να πεθάνουμε, αν δεν μπορέσουμε να καλύψουμε αναγκαία έξοδα.
