Η αντίληψη του Σαμαρά για τη
διακυβέρνηση βρίσκεται στον αντίποδα του λαϊκού αιτήματος για περισσότερη
δημοκρατία και μεγαλύτερη πρόσβαση των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων.
Αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο
ο Σαμαράς επέλεξε τη θεσμική εκτροπή και δεν αποδέχτηκε το αυτονόητο, δηλαδή τη
σύγκληση της Ολομέλειας της Βουλής για το ζήτημα του δημοψηφίσματος της ΔΕΗ.
Για ποιο λόγο, δηλαδή, δεν ακολουθεί την απολύτως λογική προτροπή του Μεϊμαράκη
να τηρηθεί ο Κανονισμός της Βουλής, να αθροιστούν οι υπογραφές των βουλευτών
της αντιπολίτευσης, να συγκληθεί η Ολομέλεια, να καταψηφιστεί η πρόταση από την
κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και να κλείσει το θέμα χωρίς να δοθεί η ευκαιρία
στα αντιπολιτευόμενα κόμματα να καταγγείλουν την κυβέρνηση για αντιδημοκρατική
συμπεριφορά. Η πολιτική λογική λέει ότι ο Μεϊμαράκης έχει δίκιο. Ο Σαμαράς όμως
επέλεξε το αντίθετο, για δύο κυρίως λόγους.