«Παλιγγενεσία» με εθνικούς μύθους και glamour

Η κυβέρνηση φρόντισε με ένα από τα πρώτα νομοσχέδιά της να συστήσει στο πλαίσιο του εορτασμού 200 ετών από την Επανάσταση του 1821 μια Επιτροπή με αντικείμενο "τη μελέτη και υποβολή προτάσεων για την ανάδειξη των αξιών του Ελληνικού Εθνους, του πολιτισμού και της ιστορίας". Αν και εντελώς παρωχημένη ως λογική θα ήταν αδιάφορη αν στον ίδιο νόμο δεν περιέγραφε ως σκοπό την "ανάπτυξη του εθνικού αφηγήματος της Ελλάδας με σκοπό την δημιουργία ενιαίας εικόνας και ταυτότητας της χώρας και των φορέων του ελληνικού κράτους". Κάτι σαν rebranding της "εταιρικής ταυτότητας", σύμφωνα με τη λογική που αντιλαμβάνεται τη χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης...

1821: εθνογένεση και όχι παλιγγενεσία

Ο εορτασμός των εθνικών επετείων σχεδόν πάντα εξαντλείται σε παρελάσεις, συγκεντρώσεις, συνθήματα και σημαίες. Ο εορτασμός, ωστόσο, σημαντικών επετείων οφείλει να δίνει την ευκαιρία να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας και να ξανασκεφτούμε με τρόπο αναστοχαστικό τη σημασία και τον συμβολισμό καθοριστικών στιγμών στη συλλογική διαδρομή κάθε λαού. Να αποτελεί δηλαδή αφορμή για ιστορική αυτογνωσία και εθνική αυτοσυνειδησία. Μία από αυτές είναι η 25η Μαρτίου 1821, η οποία, μεταξύ άλλων, φέρνει στην επιφάνεια διάφορες όψεις του εθνοκεντρισμού που (συνεχίζει να) διέπει την ελλαδική κοινωνία.