Κάποιοι αποδίδουν όσα συμβαίνουν, για παράδειγμα την πανδημία του κορονοϊού, στον Θεό.
Είναι αυτοί που ενώ από τη μια τον χαρακτηρίζουν απέραντα φιλεύσπλαχνο, από την άλλη του αποδίδουν την ιδιότητα του τιμωρού. Μας τιμωρεί –λένε– ο Θεός για τις αμαρτίες μας. Αυτά τα δύο –φιλεύσπλαχνος και τιμωρός– δεν νομίζω ότι ταιριάζουν και τόσο πολύ. Και όσοι τα ισχυρίζονται μάλλον ευτελίζουν τη θεϊκή υπόθεση. Ασε που ουδείς εξ αυτών μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα: Εφόσον ο Θεός είναι –εκτός άλλων– παντοδύναμος και παντογνώστης (συνεπώς γνωρίζει ανά πάσα ώρα και στιγμή τι πρόκειται να κάνει καθείς εξ ημών, τι παντογνώστης θα ήτανε άλλωστε), τότε τι δυνατότητες έχουμε εμείς οι κοινοί θνητοί να κάνουμε κάτι αλλιώτικο από αυτό που είναι προδιαγεγραμμένο από τον Θεό; Μάλλον καμία. Οπότε οι μελλοντικοί φονιάδες, οι κλέφτες ή οι μαστροποί δεν φταίνε ή δεν θα έπρεπε να φταίνε σύμφωνα με αυτούς που επικαλούνται την παντοδυναμία, την παντογνωσία και τη φιλευσπλαχνία του Θεού. Ετσι ήταν προδιαγεγραμμένο από Αυτόν να γίνουν κι έτσι έγιναν. Ελα όμως που όλους αυτούς η κοινωνία με τα συντεταγμένα όργανά της τους δικάζει και τους στέλνει στη φυλακή! Οπότε σ' αυτή την περίπτωση έχουμε μια κοινωνία η οποία τιμωρεί τις επιλογές του Θεού.
