Και εγένετο διαγράμμιση...

Πάει καιρός αν θυμάμαι καλά, από την τελευταία φορά που κάποιος αρμόδιος φιλοτιμήθηκε να διαγραμμίσει το οδόστρωμα του δρόμου ιδιαίτερης κυκλοφοριακής σημασίας, Πέλλας-Κουφαλίων, στο κομμάτι από τα βόρεια όρια του Δ.Δ. Πέλλας του Δήμου Πέλλας μέχρι τα όρια του Δ.Δ. Κουφαλίων του δήμου Χαλκηδόνας. Εδώ και λίγες μέρες η περιβότητη διαγράμμιση και διακαής πόθος και αγωνία ετών όλων των διερχόμενων οδηγών, είναι γεγονός! Πρόχειρη μεν, διαγράμμιση δε...

Και αν δεν τα «στρίψει»;

Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, σε ένα μεγάλο κόσμο. Μια χώρα 10εκ ανθρώπων για χώρες ανατολικά της μεσογείου θεωρούνται μεσαίου μεγέθους πόλεις. Είναι ταυτόχρονα τόπος ευλογημένος, που ρίχνεις σπόρο στα βράχια και ανθίζει το ομορφότερο λουλούδι. Ένας τόσο μικρός τόπος, με τόσο μεγάλη ιστορία, κοιτίδα της δημοκρατίας και του πολιτισμού. Έλαχε λοιπόν σε αυτή τη σπιθαμή γης να είναι σήμερα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για έναν ολόκληρο κόσμο. Ο λόγος είναι τόσο απλός, μα τόσο σημαντικός. Ο ελληνικός λαός, περήφανα, αψήφησε, την τρομοκρατία των «οικονομικών πάντσερ». Εξέλεξε μια κυβέρνηση, η οποία αν και με εγγενείς αντιφάσεις, δηλώνει ότι θα θέσει τέρμα στην εθνική ταπείνωση, την οικονομική εξαθλίωση και θα βάλει τις βάσεις για την αντιστροφή της προδιαγεγραμμένης πορείας από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις.

Καληνύχτα Αλέξη, αυτός ο κόσμος (δεν) θα αλλάξει ποτέ;;;;;

ΝΙΣΥΡΟΣ, 15/07/2013

15 Ιουλίου στην θάλασσα με τις μικρές μου κόρες . Η αύρα δροσίζει το πρόσωπο και τις σκέψεις και αποκρυσταλλώνει το συναίσθημα από τι κλεισούρα του συνεδρίου. Έντονη η ανάγκη να μετουσιώσω τις αφηρημένες σκέψεις μου σε μολυβένια σχήματα, σε λέξεις.

Αυτή την αύρα έχουν οι πολιτικές διαπιστώσεις για το συνέδριο που ακολουθούν.

Σε αυτό το φυσικό περιβάλλον στην αγκαλιά της ελεύθερης ανοιχτής θάλασσας ετοίμασα και τις παρεμβάσεις μου για το συνέδριο , που δυστυχώς, δεν ευτύχησα να παρουσιάσω.

Απεγνωσμένα περίμενα τη κλήρωση μου για να μιλήσω μα στο τέλος σιχτίριζα τη τύχη μου, Ευτύχησα όμως να βιώσω, όταν μετά το ολονύχτιο ταξίδι με το καράβι, βρέθηκα στη Αθήνα την ημέρα έναρξης του Συνεδρίου.

Ο δρόμος προς τον τελικό

Η πιο μεγάλη ώρα είναι ... αύριο το μεσημέρι στις 15:30! Δημοτικό Στάδιο Γιαννιτσών. Τελικός Κυπέλλου Ερασιτεχνών Ε.Π.Σ. Ν.Πέλλας. Αντίπαλοι Πέλλα και Ν.Μυλότοπος. Η ομάδα μας θα βρεθεί σ' ένα ακόμα μεγάλο ραντεβού με την ιστορία, η οποία όλοι ελπίζουμε στο τέλος να την γράψει με χρυσά γράμματα. Στα δύο προηγούμενα ραντεβού της την τελευταία 4ετία, στους δύο τελικούς κυπέλλου πρώτα με τον Εδεσσαϊκό, κι έπειτα με τον Ν.Μυλότοπο, δεν είχε την τύχη με το μέρος της και έχασε το τρόπαιο στην διαδικασία των πέναλτι. Τώρα είμαστε όλοι πεπεισμένοι ότι δεν πρόκειται να τριτώσει το κακό, το τρόπαιο θα έρθει στην Πέλλα και θα στηθεί μπροστά στο άγαλμα του έφιππου Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην ομώνυμη κεντρική πλατεία της.

Η ομάδα μας όμως δεν έφτασε ουρανοκατέβατη στο αυριανό τελικό του κυπέλλου. Αντιμετώπισε και απέκλεισε αξιόλογους αντιπάλους. Ας θυμηθούμε λοιπόν τους αντιπάλους και τα αποττελέσματα στο δρόμο προς τον τελικό:

Μια βόλτα στο δρόμο Πέλλας - Γιαννιτσών αρκετές ώρες μετά την χθεσινή νεροποντή

Κι αυτός ο δρόμος έχει την δική του ιστορία. 

Παρεμβάσεις, βελτιώσεις, διαπλάτυνση, επισκευές, αντιπλημμυρικά κτλ κτλ. Το πόσο πρόχειρα έγιναν όλα αυτά και πόσες ελλείψεις και κακοτεχνίες έχει, μπορεί να το διακρίνει κανείς εύκολα κάνοντας την διαδρομή Πέλλα - Γιαννιτσά ή καλύτερα Χαλκηδόνα - Γιαννιτσά, μετά από μια καταιγίδα ή ακόμα και χωρίς αυτή. Ένας δρόμος με μεγάλη κυκλοφορία παντός είδους οχημάτων, που η πολιτεία δεν εδέησε να τον ανακατασκευάσει με σύγχρονα και ασφαλή πρότυπα. Το «ράβε-ξήλωνε» που επιχειρήθηκε κατά καιρούς σ' αυτόν, μάλλον χειροτέρεψε παρά βελτίωσε τα πράγματα. Ήταν και παραμένει ένας πολύ επικίνδυνος δρόμος για κάθε κινούμενο όχημα, ακόμα και γι' αυτούς που γνωρίζουν κάθε σπιθαμή του. Όσοι τον έχουν διασχίσει έστω και μία φορά, με λίγο πολύ αντίξοες συνθήκες, έχουν την ίδια άποψη. Βέβαια η νεροποντή ήταν μεγάλη και η Πυροσβεστική δεν προλάβαινε να δέχεται κλήσεις στα Γιαννιτσά, ενώ σε μία φωτογραφία μέχρι και η Παραλίμνη φαίνεται στην κυριολεξία «παραλίμνιο» χωριό, αλλά δεν υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες όταν μετά από πολλές ώρες ο δρόμος και η κυκλοφορία δεν έχουν αποκατασταθεί εντελώς. Οι «τεχνητές» λίμνες που φαίνονται εκατέρωθεν του δρόμου πριν μερικές ώρες επικοινωνούσαν μεταξύ τους, μέχρι να καταλαγιάσει κάπως η στάθμη τους, ενώ είχαν μεταφέρει και λάσπες από τα χωράφια,.τις οποίες καθάριζαν από το πρωί ειδικά συνεργεία του δήμου και της περιφέρειας.. Ας δούμε μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες, για να θυμηθούμε εικόνες που βλέπουμε συχνά πυκνά εμείς που τον διασχίζουμε καθημερινά...