Επί βουλευτικών εκλογών είναι αναμενόμενο να δηλώνουν δικαιωμένοι όλοι οι σχηματισμοί που διεκδίκησαν τη λαϊκή ψήφο. Την παραδοξότητα αυτή την επιβάλλει ο κομματικός εγωισμός και την επιτρέπει η διαβάθμιση στους στόχους: άλλα κόμματα αγωνιούν για την εξουσία και άλλα για την επιβίωσή τους. Ακόμα και οι κατάφωρα ηττημένοι κάποιο άλλοθι επινοούν, λ.χ. «τις σφόδρα αντίξοες συνθήκες στις οποίες έδωσαν τη μάχη» κ.λπ. Επί δημοψηφισμάτων πάντως, οπότε τα μέτωπα είναι δύο και οι πιθανές απαντήσεις τρεις (ναι, όχι, αποφασισμένη αποχή), είθισται να είναι ένας ο νικητής. Το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ ωστόσο χαροποίησε τους πάντες με το αποτέλεσμά του. Γι’ αυτό και δηλώνουν όλοι δικαιωμένοι, μετρώντας σαν επιτυχία τους όχι αυτό καθαυτό το αποτέλεσμα αλλά την κατ’ αυτούς ερμηνεία του. Νικητές λοιπόν και οι ψηφίσαντες και οι μη ψηφίσαντες.
