Πάμε. Κι όπου βγει

Πάμε. Κι όπου βγει. Χωρίς οδηγίες, χωρίς συμβουλές, χωρίς καν απεύθυνση. Ούτε παρότρυνση.
Οπου βγει. Πάμε. Και ας μπλέκονται οι δρόμοι μας. Κάτω απ’ τις ράγες, κόκκινες θάλασσες απλωμένες τα νιάτα. Στα γεράματα η ζωή κι ας μην είμαστε αυτό.

Ελληνική Γεωργία: Υπάρχει Λύση – Υπάρχει Διέξοδος

O πολύπαθος αγροτικός τομέας της χώρας μας βρίσκεται για ακόμη μια φορά στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων, εν μέσω εκλογών.

Κάποιοι έκριναν πως πέραν των άλλων επιβαρύνσεων θα πρέπει να φορολογηθεί βαριά, από το πρώτο ευρώ.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο κατάφερε να εξασφαλίσει για τα αγροτικά νοικοκυριά αφορολόγητο όριο 12.000,00 ευρώ ετησίως.

Ωστόσο το ζήτημα παραμένει: Φορολογούμενοι ή όχι οι έλληνες αγρότες, είναι στην πλειοψηφία τους στα όρια της φτώχειας. Τριάντα πέντε χρόνια μετά την έναρξη των επιδοτήσεων στην γεωργία και παρά τα ατέλειωτα δισεκατομμύρια, που έχει απορροφήσει, ο κλάδος βρίσκεται στο σημείο μηδέν, χωρίς να διαφαίνεται κάποια ρεαλιστική προοπτική για την ανάκαμψη του. Μέτρα αποσπασματικά και προσωρινά αποκαταστατικά της οικονομικής αδυναμίας των αγροτών δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για την αλλαγή της ζοφερής πραγματικότητας.

Το Θερμοκήπιο της Ήττας

Είναι, πραγματικά, δραματικό το γεγονός ότι αυτό που δεν τόλμησε ένας δικτάτορας, ο Μεταξάς, επικαλούμενος τον εύλογο «εκβιασμό» των ισχυρών ομοϊδεατών του και την επικινδυνότητα ενός καταστροφικού «Ζαλλόγου», είχε το θράσος να πράξει ένας εκλεγμένος Αριστερός πρωθυπουργός. 

«Η υψηλότερη τέχνη του πολέμου είναι να μην πολεμάς καθόλου! Αλλά, αντίθετα, να υπονομεύσεις οτιδήποτε έχει αξία στην χώρα του εχθρού σου, ώστε η αντίληψη της πραγματικότητας στο μυαλό του εχθρού σου να διαστρεβλωθεί σε τέτοιο βαθμό που να μην σε θεωρεί καν εχθρό. Και αντίθετα να πιστέψει ότι το δικό σου σύστημα, ο δικός σου πολιτισμός και τα δικά σου ήθη αποτελούν εναλλακτικές, που όχι μόνο δεν τις απεχθάνεται, αλλά τις επιθυμεί και τις προτιμά από το να πεθάνει για τις δικές του».