Η ψήφιση του νομοσχεδίου για τη μακροχρόνια εξαγωγή και τον δανεισμό των αρχαιοτήτων προκάλεσε δικαιολογημένα μεγάλες αντιδράσεις. Ακόμη και εάν τελικά η κυβέρνηση εισηγήθηκε ως διάστημα δανεισμού τον μισό αντί του ενός αιώνα, όπως είχε αρχικά προτείνει, η υπόθεση δεν πρέπει να μείνει στο αρχείο της μνήμης.
Ένα από τα βασικά μελήματα του νεοσύστατου κράτους, ήδη από το 1828, ήταν η απαγόρευση της εξαγωγής των αρχαιοτήτων. Η πρόνοια αυτή αποσκοπούσε στη διακοπή της εθνικής αιμορραγίας που προκαλούσαν οι αγοραπωλησίες αρχαίων και η μεταφορά τους σε συλλογές του εξωτερικού. Ο λόγος αυτής της πρόνοιας είναι γνωστός: τα αρχαία αναγνωρίστηκαν ως αντιπροσωπευτικά έργα του Ελληνισμού και θεωρήθηκαν συμβολικά αντικείμενα της αυτοσυνειδησίας των Ελλήνων.