Η επικείμενη αλλαγή στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας δεν είναι απλώς
νούμερα, δείκτες, χρήματα: είναι ένας καθρέφτης για το πώς
αντιμετωπίζουμε έννοιες, όπως η εργασία, η ασφάλεια, η κοινωνική
αλληλεγγύη, η διαγενεακή δικαιοσύνη, η συλλογική μας στάση απέναντι σε
όσους εργάστηκαν σκληρά και δεν μπορούν πια. Αυτά σε... φιλοσοφικό
επίπεδο.
Γιατί σε πραγματιστικό επίπεδο, σε μια πρακτικά πτωχευμένη από χρόνια
χώρα, η σύνταξη του παππού είναι πολλές φορές το μοναδικό εισόδημα μιας
οικογένειας. Ερευνες δείχνουν ότι ένα στα δύο νοικοκυριά ζει με τη
λεγόμενη «σύνταξη του παππού».
