Είναι στιγμές που η εξαφάνιση ήχων από την καθημερινότητα φαντάζει ιδανική, αλλά ασφαλώς δεν είναι φυσιολογική. Ήχος σημαίνει κίνηση και η κίνηση παραπέμπει στη ζωή. Ένας κόσμος χωρίς ήχους θα ήταν ένας νεκρός κόσμος. Ο ήχος είναι ερμηνεύσιμος και απαραίτητος. Ο θόρυβος πάλι, είναι ερμηνεύσιμος αλλά καθόλου απαραίτητος. Ο ήχος, όπως όλα τα μεγέθη της ανθρώπινης δραστηριότητας, έχει διαβάθμιση, από την οποία προκύπτει η λεπτή γραμμή ανάμεσα σε εκείνον που προδίδει ύπαρξη ζωής και στον άλλον που ισοδυναμεί με απειλή της ποιότητάς της. Είτε από φυσικό αίτιο, είτε από ανθρώπινη δραστηριότητα, η μετάβαση από τη μια πλευρά αυτής της γραμμής στην άλλη ισοδυναμεί με πρόβλημα. Ο ήχος, το απλό μέγεθος της Φυσικής, γίνεται θόρυβος, ενόχληση, που «πυροβολεί» πολύτιμες φάσεις της ανθρώπινης καθημερινότητας, όπως η προσήλωση, η συγκέντρωση, η ανάπαυση, ο ύπνος.
