Οι κυβερνήσεις (συνεργασίας) πέφτουνε, μα η αγάπη... μένει

Ο Ξενοφών Ζολώτας με τον Τζαννή Τζαννετάκη (δεξιά) σε Υπουργικό Συμβούλιο τον Νοέμβριο του 1989

Η παράδοση θέλει την Ευρώπη πλειοψηφικά με τις κυβερνήσεις συνεργασίας και την Ελλάδα στις λιγοστές εξαιρέσεις ● Ενόσω οι ηγεμονικές Γαλλία και Γερμανία ζουν την πολιτική κρίση τους και ψάχνουν η καθεμιά για λογαριασμό της τον επόμενο, μικρό ή μεγάλο, συνασπισμό κομμάτων που θα κυβερνήσει, στη μονολιθικά μονοκομματική Ελλάδα κάτι αλλάζει! Ισως φταίει που κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν αισθάνονται καλά - και αυτό βγαίνει προς τα έξω!
Η κυβέρνηση δεν αισθάνεται και πολύ καλά τελευταία - κι έχει πολύ καλούς λόγους για αυτό. Εξ ου και -παρά την εικόνα σταθερότητας και μακροημέρευσης που ασμένως επιχειρεί να κατασκευάσει- η εκλογολογία φουντώνει ενώ η θητεία της λήγει τυπικά το 2027.

Ας μιλήσουμε για το ’15: τι λέμε εμείς οι μαλακοπίτουρες

Υπάρχει μια κριτική που έρχεται κυρίως, αν κι όχι αποκλειστικά, από τον Γιάνη Βαρουφάκη. Αυτή λέει ότι η μεγάλη πλειοψηφία στο δημοψήφισμα υπέρ του «όχι» έδινε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να «αγοράσει» χρόνο. Δεν υπήρχε λόγος να συνθηκολογήσουμε τόσο γρήγορα εμείς οι μαλακοπίτουρες. Αλλά οι ίδιες δικές του ομάδες συμβούλων τού έλεγαν ότι ο χρόνος δεν μετρούσε υπέρ μας.

Δεν είναι αυτή, ρε παιδιά!

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μικρό ευτυχισμένο μυρμήγκι. Δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο, αλλά το ένιωθε ως τέτοιο: κάθε πρωί ξυπνούσε και ξεκινούσε τη δουλειά. Ολη μέρα δούλευε και τραγουδούσε. Δεν ένιωθε κούραση, γιατί ήξερε τον λόγο που έκανε όσα έκανε: είχε μοχθήσει ώστε να έχει δικαίωμα να δουλεύει τραγουδώντας. Είχε πολεμήσει ώστε να μπορούν και τα υπόλοιπα μυρμήγκια να ευχαριστούνται τη δουλειά τους.

Μ' ένα «φου» ρε θα σας ρίξουμε!

Ναι. Είναι και η ακριβής μέτρηση μιας διαδικασίας που ξεκινάει από ένα παρελθοντικό σημείο και φτάνει σ' ένα άλλο, γραμμικά. Ναι, είναι φυσικό μέγεθος. Οπως το μήκος και η μάζα. Ωστόσο υπάρχει ένας ακόμα καλύτερος ορισμός του, κάτι που 'χα διαβάσει μικρή σ' ένα ημερολόγιο: «Οι άνθρωποι λένε πώς περνάει ο χρόνος!. Και ο Χρόνος λέει: "Πώς περνάνε οι άνθρωποι..."».

Ο Μπρεχτ και ο σοσιαλισμός του

Του Γιάννη Πετρόπουλου

Λίγο ακόμα να σηκωθούμε
Λίγο ψηλότερα
Να δούμε τα μάρμαρα
Να λάμπουν στον ήλιο…..
Σικελιανός

Η Αριστερά άντεξε ως το 1989. Μετά κατέρρευσε. Δεν έμεινε τίποτα. Ούτε από την κομμουνιστική Αριστερά ούτε από την Ριζοσπαστική ούτε από την Αναρχική αριστερά. Αν επαίρεται η Αναρχία για κάτι τέτοιο, φτάνει να μπουν στον κόπο οι αναρχικοί να διαβάσουν το βιβλίο του Μπακούνιν “Ο πατριώτης”. Τα άλλα είναι για το κλικ του ματιού.

Οι Ελληνες στην Ευρώπη έκλιναν προς την Αριστερά

Αισιόδοξα μηνύματα εκπέμπει η ψήφος των ξενιτεμένων «εγκεφάλων» μας. ● Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανώς μικρότερη των 22 μονάδων, διψήφια ποσοστά κέρδισαν το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25, ενώ καταποντίστηκαν τα ακροδεξιά μορφώματα.
Μία ημέρα πριν ανοίξουν οι κάλπες στην Ελλάδα, το Σάββατο, οι Ελληνες που κατοικούν σε πέντε ηπείρους άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα. Μέχρι χτες το απόγευμα μπορούσε κανείς να δει τα αποτελέσματα για την Ευρώπη και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Τα νούμερα, αν και δίνουν πολύ λιγότερες πληροφορίες από αυτές που θα μας αποκάλυπτε ένα έξιτ πολ, μπορούν ωστόσο να πυροδοτήσουν πολύ χρήσιμα ερωτήματα με κυριότερο ένα: τι θα είχε συμβεί στον εκλογικό συσχετισμό αλλά και στις ευρύτερες κοινωνικές διεργασίες αν η Ελλάδα δεν είχε υποστεί μια τέτοια αφαίμαξη εγκεφάλων για πάνω από μία δεκαετία;

Σήμερα γιορτάζει η Λαοκρατία

Η αντάρτισσα Καλλιόπη στην Ηπειρο, το χειμώνα του 1945, κατά την παράδοση των όπλων, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Η ίδια συνέχισε να μάχεται στον Δ.Σ. έως ότου σκοτώθηκε σε μάχη το 1949, στον Γράμμο

Πήγε, λέει, άπατη. Ε και; Εχασε η Βενετιά βελόνι; Μην ίδρωσε τ’ αυτάκι του; Μην άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τη βράκα του αλλιώς; Ούτε καν. Το μηδέν. Σχεδόν, δηλαδή, σαν την τηλεθέαση που έπιασε. Αυτή, η συνέντευξη του Μητσοτάρχα στην ΕΡΤ. Αυτή, που έκλεισε και πάλι κυβέρνηση της Ν.Δ.. Στην οποία είπε... κι αν είπε, κι αν δεν είπε, ποιος νοιάζεται; Οσοι τον άκουσαν, σιγά που, και όσοι δεν τον άκουσαν, σιγά που θα.

Ο αλγόριθμος του Twitter ευνοεί τις δεξιές πολιτικές

Σε μια αποκαλυπτική διαπίστωση κατέληξε έρευνα που διεξάγαγε το ίδιο το Twitter. Σύμφωνα λοιπόν με την εν λόγω έρευνα, ο αλγόριθμός του διάσημου κοινωνικού δικτύου ενισχύει και προωθεί στους χρήστες περισσότερα tweets από δεξιά πολιτικά κόμματα και ειδησεογραφικά μέσα έναντι των αριστερών.

Γιατί τώρα μια Αριστερή Πρωτοβουλία;

Από αριστερά: Κωστής Λαπαβίτσας, Βιβή Πασχάλη (συντονίστρια της εκδήλωσης), Γιάννης Κουζής, Γιώτα Σταθά

Η Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης παρουσιάστηκε στις 12 Ιουλίου στην πλατεία Αυδή στην Αθήνα. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη και θετική, αλλά από εκείνη την ημέρα ακούμε συχνά το ερώτημα, γιατί ξεκινήσαμε την προσπάθεια και ποιοι είναι οι στόχοι της. Οι κοινωνικοί και οικονομικοί λόγοι είναι προφανείς.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε οικονομικό τέλμα, χωρίς προοπτική ανάπτυξης, με μεγάλες ανισότητες και σταδιακή φυγή της λιγοστής νεολαίας. Η πανδημία χτύπησε ακόμη σκληρότερα τον παραγωγικό ιστό και τον κόσμο της εργασίας. Οι κοινωνικές επιπτώσεις είναι βαθύτατες για τα λαϊκά στρώματα, αυξάνοντας τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

Κοπρόσκυλα

Ο θάνατος ακόμη ενός «πατριάρχη» της βιομηχανικής μας παρακμής αποτελούσε δελεαστική αφορμή, αλλά οφείλω στον Τάσο Παππά το τελικό ερέθισμα γι’ αυτό το παμφλέτο αναστοχασμού για την εγχώρια ελίτ. Μου στέλνει ο Τάσος επιτοίχιο μήνυμα, με την υπογραφή «Μελαγχολική Αριστερά - Ψυχή Βαθειά», που γράφει: «Στη χώρα μας δεν υπάρχει αστική τάξη. Οι Ελληνες αστοί ζουν στο εξωτερικό. Αυτοί που ονομάζουμε αστική τάξη δεν είναι ούτε αστική ούτε τάξη. Είναι ένα κοπάδι κοπρόσκυλα που λυμαίνονται τα δάνεια, τις προμήθειες και τα δημόσια έργα».

Ανάσταση και Επανάσταση - Χριστιανισμός και Αριστερά

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Η Οργάνωση Μελών Πέλλας (Γιαννιτσών) ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ σας καλεί να λάβετε μέρος στη ζωντανή διαδικτυακή εκδήλωση, που οργανώνει την Κυριακή του Θωμά (του απίστου;), 9 Μαΐου 2021, ώρα 7 μ.μ., με θέμα:  

«Ανάσταση και Επανάσταση – Χριστιανισμός και Αριστερά»

Βορίδης για εκλογικό νόμο Αυτοδιοίκησης: Στόχος να μην κάνουν οι δήμοι τα ΣΥΡΙΖΑίικα!

Πολλές νομοτεχνικές αλλαγές στον εκλογικό νόμο για την αυτοδιοίκηση προανήγγειλε μιλώντας στο ρ/σ θέμα, ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης. Μάλιστα, ο κ. Βορίδης επικαλέστηκε τις συγκεκριμένες αλλαγές, προκειμένου να δικαιολογήσει την καθυστέρηση στο να δοθεί το σχέδιο νόμου σε δημόσια διαβούλευση.

Συγκεκριμένα, επρόκειτο να δοθεί την προηγούμενη εβδομάδα, ωστόσο, όπως εκτίμησε ο υπουργός Εσωτερικών θα δοθεί στη δημόσια διαβούλευση αυτή την εβδομάδα και αρχές Μαρτίου θα εισαχθεί στη Βουλή.

Πάμε σαν άλλοτε

Αυτό που όλοι στην κυβέρνηση είναι με χαρούμενο υφάκι, γελάκια και χάχανα μέχρι ειρωνειούλες και... πανευτυχήσεις, δεν εννοώ να το καταλάβω! Είμαι κι εγώ αγύριστο κεφάλι ηπειρώτικο, δε λέω, αλλά και πάλι... Με χιλιάδες νεκρούς σημειωμένους με τη βούλα, άλλους στ’ αζήτητα, με χιλιάδες χιλιάδων νεκροζώντανους που κάτι κλειδιά κουβαλάνε αμανάτι, που μόνο κλείνουν πόρτες κι όχι ανοίγουν πια και κάτι άλλα εκατομμύρια κόσμου να ψάχνονται πώς τους λένε και ποιοι είναι (γιατί κι αυτό το ξεχάσαμε) - καλά, για το ποια είναι τα δικαιώματά τους/μας, αυτό δεν το συζητώ: και όσοι ακόμα τα θυμόμαστε, ευτυχώς έχει η κυβέρνηση μηχανισμούς αμνησίας αποτελεσματικότατους! Σωστά δεν τα λέω, κύριε Χρυσοχοΐδη μου;

Τον πήγαιναν, τον έφερναν, χαρές ο πεθαμένος

Ιδιαίτερα στην αριστερά έχει πολλές φορές τονιστεί και σωστά, ότι είναι πλούτος η ύπαρξη των διαφορετικών φωνών και απόψεων, αρκεί αυτές μέσα από την σύνθεση και σύγκλιση να καταλήγουν σε ένα ενιαίο σχέδιο δράσης και στόχων. Αυτό αρκετές φορές δεν έχει επιτευχθεί και οι αποκαλούμενες μέχρι προχθές τάσεις από πλούτος και ιδιαίτερο γνώρισμα εσωκομματικής λειτουργίας, να καταλήγει σε γάγγραινα, εσωστρέφεια και τροχοπέδη γα το κόμμα. Το παρελθόν διδάσκει και δεν είναι μακρινό.

Πες κάτι αριστερό...

«Πες κάτι αριστερό, πες κάτι έστω», παρακαλούσε μάταια ο σκηνοθέτης Νάνι Μορέτι έναν αξιοθρήνητα «λίγο» Μάσιμο Ντ’Αλέμα, στη διάσημη σκηνή της ταινίας «Απρίλης», ατάκα που χρησιμοποιούν εργαλειακά ακόμα και αρθρογράφοι της Δεξιάς για να ειρωνευτούν τους αριστερούς.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Κάτω τα χέρια από το φοιτητικό κίνημα και την Αριστερά

«Αποτελεί ξεδιάντροπη πρόκληση η κυβερνητική προπαγάνδα για "κόκκινο φασισμό" και "χρυσαυγιτισμό", αξιοποιώντας «δράσεις» περιθωριακών ομάδων που δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά και το κίνημα», επισημαίνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

«Ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης είναι το "ξέπλυμα" του φασισμού και της Χρυσής Αυγής, που πρόσφατα καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση, και η στοχοποίηση της Αριστεράς και του κινήματος ως «το άλλο άκρο» για να διαμορφωθούν οι όροι ακραίας καταστολής του», εξηγεί η ανακοίνωση.

«Τα σχέδια της κυβέρνησης για απαγόρευση των κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων θα μείνουν στα χαρτιά. Ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου και η πορεία στις 17 Νοέμβρη θα γίνουν ένας μεγάλος σταθμός στην πάλη ενάντια στην κυβέρνηση, στην πολιτική του κεφαλαίου, τον ιμπεριαλισμό, τον ρατσισμό και το φασισμό», ξεκαθαρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ευτυχώς, μείναμε Ευρώπη

Από την προσχώρηση της μεταδικτατορικής Ελλάδας στις (τότε) Ευρωπαϊκές Κοινότητες, η ευρωπαϊκή της υπόθεση πέρασε από διάφορες φάσεις. Σε ιδεολογικό επίπεδο, αποτελούσε εξ αρχής κάτι σαν Ιερό Δισκοπότηρο, τη δικαίωση ενός από τα προτάγματα του Αγώνα της Ανεξαρτησίας και την πύλη προς την ευρωπαϊκή Γη της Επαγγελίας για μια χώρα που έβγαινε από τη μετα-οθωμανική υπανάπτυξη και έμπαινε, επιτέλους, στα ευρωπαϊκά σαλόνια, όπου ήταν η θέση που της άρμοζε δικαιωματικά ως κληρονόμου του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και γενέτειρας, κατά κοινή ομολογία, του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Επιπλέον, η Ελλάδα έβρισκε ένα ασφαλές λιμάνι μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων της, ένα λιμάνι που θα την προστάτευε από την πάντα παρούσα εξ Ανατολών απειλή.

Αριστερός λόγος από κει που δεν το περιμένεις!

Αν είχατε μπροστά σας ένα πολυσέλιδο κείμενο και σας υποχρέωναν να το διαβάσετε, όπου υπήρχε αιχμηρή κριτική κατά του νεοφιλελευθερισμού, των δυνάμεων της αγοράς, της ολιγαρχίας, των κυβερνήσεων που κατηγορούνται πως δεν προστατεύουν τους φτωχούς, αλλά και κατά εκείνων των πολιτικών ηγετών που επιδιώκουν δημοτικότητα με τις ανάρμοστες και εγωιστικές κλίσεις τους ή θεσπίζουν πολιτικές μίσους και φόβου προς άλλα έθνη, και σας ζητούσαν να τοποθετήσετε τον συντάκτη του σε κάποια ιδεολογική περιοχή τι θα λέγατε; Αν, για παράδειγμα, πέφτατε πάνω σε φράσεις όπως:

Η Παναγιά, η «αριστερά»

Θέλει η Αριστερά να μιλά εξ ονόματος των απλών ανθρώπων;

Κατέχει η Παναγία ξεχωριστή θέση στην κοινωνικο-θρησκευτική συνείδηση των απλών ανθρώπων;

Τα 500 και πλέον ονόματα που έχει αποδώσει ο λαός στην Παναγία αντανακλούν τη θέση της στη συνείδησή του;

Ονόματα που εκφράζουν τρυφερότητα, φόβο, ευλάβεια, πίστη, οικειότητα, ελπίδα, ανάγκη για προστασία και παρηγοριά, ταύτιση και προβολή συναισθημάτων και γεγονότων σχετικά με την εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής από τη γέννηση έως και τον θάνατο.

Αν ο ΕΛΑΣ καταλάμβανε την Αθήνα

Αν είχε επιτραπεί στον EΛAΣ να μπει τον Οκτώβριο του '44 στην Αθήνα, θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική εξέλιξη της χώρας. Δεν θα υπήρχε λόγος για το αιματοκύλισμα στα Δεκεμβριανά και στον Εμφύλιο που ακολούθησε, ούτε θα πρωταγωνιστούσαν μεταπολεμικά οι ακροδεξιές δυνάμεις που οδήγησαν στη δικτατορία του 1967 και την προδοσία της Κύπρου το 1974.

Στις 12 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου θα αφιχθεί στις 18 του μήνα.

Η πρωτεύουσα ήταν ορθάνοιχτη, μα ο ΕΛΑΣ δεν μπήκε.