Τα τεστ, μοριακά και αντιγονικά, συγκαταλέγονται στα βασικά εργαλεία που διαθέτουμε για τη διαχείριση της πανδημίας. Αρκεί να ξέρουμε και το εύρος των περιορισμών που έχουν, αλλά και το πώς ερμηνεύονται τα αποτελέσματά τους. Και κυρίως να συνειδητοποιούμε ότι με τα αντιγονικά rapid και self tests κάποιες φορές θυσιάζουμε την ακρίβεια για την ταχύτητα και την ευκολία που αναμφίβολα μας παρέχουν. Aπό την άλλη, η σωστή εφαρμογή των αντιγονικών τεστ αποτελεί δείκτη της μολυσματικότητας: επαναλαμβανόμενα αρνητικά αποτελέσματα με ένα αξιόπιστο rapid test δείχνουν ότι οι πιθανότητες μετάδοσης του ιού είναι πλέον περιορισμένες. Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από τις παραμέτρους της ορθής χρήσης και ερμηνείας όλων των τεστ.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αξιοπιστία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αξιοπιστία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021
Δευτέρα 31 Μαΐου 2021
Παρασκευή 14 Ιουνίου 2019
Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017
Το τέλος της ελληνικής δημοσιογραφίας
Γιάννης Μαρίνος, διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου.
Σε μια εκδοτική επιχείρηση οι δημοσιογράφοι -για ακρίβεια: οι «μισθωτοί»- υπέγραψαν σύμβαση με την οποία αναλαμβάνουν την υποχρέωση… να μην εκθέτουν με τη συμπεριφορά τους «τα συμφέροντα, τη φήμη και το κύρος της εταιρίας», όπως τα ορίζει η ίδια. Δεν είχαν επιλογές.
Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016
Ο θρίαμβος του απείρου και η κυριαρχία του παρόντος
Ο Γάλλος φιλόσοφος Ροζέ Γκαροντί είχε χαρακτηρίσει τον 20ό αιώνα ως
τον αιώνα της κατάκτησης των τριών απείρων: του άπειρα μεγάλου (με την
κατάκτηση του Διαστήματος), του άπειρα μικρού (με την επανάσταση της
μοριακής βιολογίας, αλλά και της ατομικής-πυρηνικής φυσικής) και του
άπειρα σύνθετου (με την ανάπτυξη της κυβερνητικής και της επιστήμης των
υπολογιστών).
Ο 21ος αιώνας μπορούμε να πούμε ότι συμπυκνώνει όλα τα παραπάνω
«άπειρα» σε ένα, εξαφανίζοντας τον ΤΟΠΟ και αφήνοντας τον ΧΡΟΝΟ και
μάλιστα σε μία μόνο διάστασή του: το παρόν. Οπως είχε πει λίγο παλιότερα
ο Πολ Βιριλιό, «το ΕΔΩ δεν υπάρχει πια, όλα είναι ΤΩΡΑ».
Τετάρτη 29 Απριλίου 2015
Η χαμένη τιμή του ΔΝΤ και το «λάθος» που ήταν caso pensato*
Γιατί απολύσεις και συλλογικές συμβάσεις είναι προαπαιτούμενα.
Είναι γνωστό ότι οι δανειστές στις διαπραγματεύσεις, απαιτούν υιοθέτηση
διαρθρωτικών αλλαγών στις αγορές εργασίας, που υποτίθεται ότι θα
βελτιώσουν μακροπρόθεσμα τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Όμως η
πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ (Απρίλιος 2015) αναιρεί την αξιοπιστία των
μέτρων αυτών, τα οποία θα μειώσουν περαιτέρω την εγχώρια ζήτηση,
αυξάνοντας την ύφεση. Στην μελέτη (World Economic Οutlook),
συμπεραίνεται πως δεν υπάρχει απόδειξη ότι μεταρρυθμίσεις που
απορυθμίζουν την αγορά εργασίας, έχουν θετικά αποτελέσματα στην αύξηση
της παραγωγικότητας και των αναπτυξιακών δυνατοτήτων σε μια οικονομία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)