«Να είσαι μια κυρία, λένε»

«Να είσαι μια κυρία, σου λένε». Μέσα σε μόλις τρία λεπτά και με έναν συγκλονιστικό μονόλογο, η 53χρονη ηθοποιός Σίνθια Νίξον ξεδιπλώνει τις αντιφατικές πτυχές της γυναικείας φύσης:

«Aς είναι καλά το μοναστήρι;»

Όσοι υποστήριζαν (από την εποχή του Ηλιού και του Κιτσίκη) και υποστηρίζουν ότι η επιλογή της πρόσδεσης στην ΕΕ θα ήταν καταστροφική για τη χώρα φαίνεται ότι τώρα επιβεβαιώνονται. Η λογική του Ευρωμονόδρομου και, κυρίως, η εκβιαστική εισδοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη –με τον τρόπο που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τον Σημιτικό «εκσυγχρονισμό»- έχει πλέον καταδείξει ότι αποτελεί το βασικό εμπόδια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την αξιοποίηση όλου του πλούσιου δυναμικού της.

Η Wiener Zeitung καυτηριάζει τις αντιφάσεις των εταίρων απέναντι στην Ελλάδα

Με μια διαφορετική ματιά ο αρχισυντάκτης της αυστριακής εφημερίδας «Wiener Zeitung» Ράινχαρντ Γκέβαϊλ, ασκεί αυστηρή κριτική στο «παιχνίδι των εταίρων» με την Ελλάδα και μάλιστα με αρκετές δόσεις ειρωνίας.

«Δεν είναι ντροπή να παραδεχτούμε πως στην υπόθεση της Ελλάδας έχει χαθεί ο μπούσουλας», τονίζει η εφημερίδα, παραθέτοντας έναν μακρύ κατάλογο με αντιφατικές δηλώσεις των εταίρων, όπως:

Ψεύτικες αληθινές μάσκες

Αυτό που λάτρευα πάντα στα καρναβάλια είναι ότι μπορείς να φορέσεις μια οποιαδήποτε μάσκα και να χαθείς μέσα στο μασκοφορεμένο πλήθος, αποκτώντας μιαν άλλη, καινούργια, φανταστική ταυτότητα. Δεν είναι απαραίτητο να βγαίνει νόημα από τη φορεσιά σου, το μόνο που χρειάζεται είναι να προσποιηθείς, όσο πιο πειστικά μπορείς, ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που στ’ αλήθεια είσαι. Με το που συμβεί αυτή σου η μεταμόρφωση, νιώθεις ήδη τις πρώτες αλλαγές στην ψυχολογία σου, σταδιακά υιοθετείς όλο και περισσότερες κινήσεις και αντιδράσεις και στάσεις που να ταιριάζουν σε αυτό που υποδύεσαι. Αν είσαι άνδρας και κάνεις τη γυναίκα, αν είσαι άνθρωπος και κάνεις το ζώο, αν είσαι ακομμάτιστος και κάνεις τον κομματάρχη, αν είσαι ζάμπλουτος και κάνεις τον παλιάτσο, αν βαφτείς και ντυθείς και γίνεις ένας εντελώς άλλος, τότε το όλο πείραμα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον. Και συνειδητοποιείς πόσο συναρπαστικό μπορεί να γίνει αυτό το παιχνίδι ρόλων από τις αντιδράσεις όσων σε κοιτούν, μασκαρεμένων και μη. Και ειδικά όταν μπλέκεσαι και μπερδεύεσαι και αγκαλιάζεσαι με δεκάδες και εκατοντάδες άλλους καρναβαλιστές, ολοένα ξεχνάς ότι αυτό που ντύθηκες είναι ψεύτικο και προσωρινό, αφήνεσαι, χορεύεις και υποκρίνεσαι, μπαίνοντας στο πετσί από την ιδρωμένη τη στολή σου, πιστεύοντας ότι, τελικά, κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει και να φαίνεται ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που στην πραγματικότητα είναι και που οι άλλοι άνθρωποι, οι γύρω του άνθρωποι, μπορούν να τον αποδεχτούν με τη νέα του αυτή προσωπικότητα, που μπορεί να μην είναι μία, μπορεί να είναι πολλές προσωπικότητες, διαφορετικές, συγκρουόμενες ή εναρμονισμένες. Ή και διχασμένες.