Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

(φωτ. από το alterthess-  Χρήστος Καρράς)

Παραμονή των Χριστουγέννων του χίλια εννιακόσια ενενηνταεννιά. Χιονίζει. Ο μαχαλάς των Τσιγγάνων του Γαλλικού ποταμού έχει γίνει λευκός. Αν κάποιος δεν το ξέρει, δεν καταλαβαίνει πως οι παράγκες είναι καμωμένες από νάιλον σακούλες. Το χιόνι σκεπάζει: τα σκουπίδια, τα παλιοσίδερα, τις ακαθαρσίες, την απειλητική κοίτη του ποταμού, τη μυρωδιά από τα γουρουνάδικα, τη φτώχεια, την εξαθλίωση των δυο χιλιάδων Τσιγγάνων.

Ύμνος στο γράψιμο – Γιατί γράφουμε;

Μπορεί να είχε δίκιο – σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής του – ο μεγάλος μας σοφός ο Σωκράτης που δεν τίμησε τον γραπτό λόγο και παρέμεινε ένθερμος εραστής του προφορικού λόγου. Ωστόσο, ο γραπτός λόγος ήλθε ως μια φυσική αναγκαιότητα, ως μια ορμητική εξέλιξη που επηρέασε καθοριστικά την ιστορία της ανθρωπότητας, που διαμόρφωσε την εικόνα του σύγχρονου ανθρώπου, που συνδέθηκε με τα μεγάλα ρεύματα του Διαφωτισμού και των πολλαπλών μορφωτικών και εκπαιδευτικών κινημάτων σ’ όλες τις χώρες του Κόσμου. Η ζωή είναι πολύ διαφορετική με την ανάπτυξη του γραπτού λόγου, με την προαγωγή του ως καθοριστικού μέσου επικοινωνίας και γνώσης.

Φεύγεις ή μένεις;

Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί αν πρέπει να είμαστε εκεί που είχαμε επιλέξει να είμαστε; Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να αφήσεις μια κατάσταση;

Συνήθως όταν επιλέγουμε να φύγουμε από μία κατάσταση είναι γιατί είτε μας ενοχλεί κάτι που γίνεται, είτε γιατί εμείς οι ίδιοι νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να προσφέρουμε τίποτα άλλο σε αυτή. Το πρόβλημα όμως είναι ότι σχεδόν ποτέ δεν είμαστε σίγουροι για το αν πρέπει να φύγουμε ή να περιμένουμε μήπως αλλάξουν τα κακώς κείμενα…Το βόλεμα είναι τεράστια παγίδα μερικές φορές, κυρίως όταν το μέλλον μοιάζει ασαφές και δύσκολο.

Διαλλακτικός υλισμός

Εγραφα πριν από λίγες μέρες για τη σταδιακή «συμφιλίωση» της Κούβας με τις ΗΠΑ μετά από μισό και πλέον αιώνα άγριας ψυχροπολεμικής σύγκρουσης, και πόσο σημαντικό είναι για το ανταρτονήσι της Καραϊβικής να ξαναβλέπει τη σημαία της -τη σημαία του Χοσέ Μαρτί και του Μασέο- να κυματίζει στο κέντρο της Ουάσινγκτον.

Ομως το ρεπορτάζ ήταν λειψό - μέσα μου ήξερα καλά ότι αυτή είναι μόνο η μια πλευρά, η αισιόδοξη.

Η άλλη όψη του νομίσματος είναι πως η Κούβα που γνώρισα κι αγάπησα, η πεισματάρα Κούβα της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αντοχής στις στερήσεις και τον μακροχρόνιο αποκλεισμό που της επέβαλαν οι Δυνατοί, σύντομα δεν θα υπάρχει πια.

Γιατί μαζί με την αμερικανική σημαία υψώνεται πλέον στην Κούβα κι ένα άλλο λάβαρο, ακόμη ισχυρότερο - το λάβαρο του δολαρίου.

Και το δολάριο, όπως και το ευρώ στα καθ' ημάς, είναι ιδεολογία από μόνο του, θρησκεία άκαμπτη και εκδικητική - και δεν παλεύεται εύκολα.

Χαρίζεται ποδήλατο!

Χαρίζεται μεταχειρισμένο ποδήλατο σε άριστη κατάσταση σε κάποιο παιδί που το έχει ανάγκη. Η πρωτοβουλία αλληλεγγύης σε αναξιοπαθή συμπολίτη μας, ανήκει σε συνδημότη μας που μου ζήτησε ευγενικά να κρατηθεί η ανωνυμία του. Μια χειρονομία που προφανώς δεν είναι μεγάλου οικονομικού κόστους, αλλά σίγουρα είναι μια αξιέπαινη πράξη πολιτισμού και μεγάλης ανθρωπιστικής αξίας!

Αλλαγή πολιτικής εδώ και τώρα: Αυξήστε μισθούς για να σωθεί η Ευρώπη

Το οικονομικό μοντέλο της Γερμανίας στο στόχαστρο της ΕΕ. "Αυξήστε μισθούς και μειώστε τα υπερβολικά πλεονάσματα", το μήνυμα των Βρυξελλών στη Μέρκελ.

Οι Βρυξέλλες θεωρούν "απαραίτητη" την αύξηση των μισθών στη Γερμανία, καθώς έτσι η χώρα θα βοηθήσει σε πολλαπλά επίπεδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σημείωσε το Σάββατο ο Ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για την Απασχόληση, τις Κοινωνικές Υποθέσεις και την Κοινωνική Ένταξη Λάσλο Άντορ.

ΑΘΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΔΕΣΣΑΪΚΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ

O δεκαεπτάχρονος αθλητής του ΑΣ ΠΑΝΕΔΕΣΣΑΪΚΟΥ ΤΡΑΠΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ και έχει ανάγκη από αιμοπετάλια.

Η παροχή αιμοπεταλίων γίνεται στο Νοσοκομείο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ στο αιματολογικό τμήμα «Στοργή». Όσοι επιθυμούν να προσφέρουν αιμοπετάλια, παρακαλούνται να απευθύνονται είτε στο τμήμα αιμοδοσίας οποιουδήποτε Νοσοκομείου. H διαδικασία είναι η εξής: