Χαμογελά συγκαταβατικά όταν τη ρωτώ εάν είχε
σκεφθεί να μη στείλει τα παιδιά της σε φροντιστήριο για να
προετοιμαστούν για τις πανελλαδικές εξετάσεις. «Θα μπορούσα, καθώς ήταν
πολύ καλοί μαθητές και με εκπαιδευτικές βάσεις. Ομως, δεν το έκανα. Δεν
το τόλμησα. Οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι τόσο ανταγωνιστικές, που το
φροντιστήριο κρίνεται απαραίτητο. Εχει καθιερωθεί απόλυτα, με αποτέλεσμα
να έχει υποκαταστήσει το σχολείο. Και δυστυχώς, όσο καλός και εάν είναι
ένας μαθητής, ποιος γονιός θα ρισκάρει να μην τον στείλει στο
φροντιστήριο όταν όλοι οι συμμαθητές του πηγαίνουν;» παρατηρεί, μιλώντας
στην «Κ», η 48χρονη βιβλιοπώλης Σοφία Λινάρδου. Οσο για το κόστος της
προετοιμασίας του παιδιού για το «εισιτήριο» στα ΑΕΙ; Μία... περιουσία,
και το κόστος γίνεται ακόμη πιο δυσβάσταχτο εν μέσω οξύτατης οικονομικής
κρίσης, χωρίς να αποτιμώνται το ψυχολογικό κόστος και οι θυσίες που
κάνει κάθε οικογένεια για να εξασφαλίσει αυτή τη μικρή περιουσία.
«Εχουμε περιορίσει πολλά έξοδα για το φροντιστήριο των παιδιών» λέει
στην «Κ» η 47χρονη ιδιωτική υπάλληλος Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου, ο
σύζυγος της οποίος είναι δημόσιος υπάλληλος και έχουν δύο κόρες - η
μεγαλύτερη θα συμμετάσχει το 2015 στις πανελλαδικές εξετάσεις. Η
προετοιμασία σε φροντιστήριο εντείνεται στις δύο τελευταίες τάξεις
Λυκείου, όμως ξεκινά από τις αρχές Γυμνασίου όταν οι γονείς διαπιστώνουν
τυχόν ελλείψεις των παιδιών τους σε βασικά σχολικά μαθήματα.
