Ως παιδί τα πήγαινα πάντοτε καλά με τα μαθήματα. Δεν ήμουν απ’ αυτούς
που πέρναγαν ιδιαίτερο χρόνο σκυμμένοι πάνω απ’ τα σχολικά βιβλία·
αντιθέτως, προτιμούσα να περνώ τ’ απογεύματά μου στην αλάνα κυνηγώντας
μια μπάλα ή να καταπιάνομαι με εξωσχολικά αναγνώσματα. Παρ’ όλα αυτά, με
προσοχή μέσα στην τάξη και στοιχειώδη μελέτη, πετύχαινα βαθμολογικές
επιδόσεις.
Ο κοινωνικός περίγυρος πίστευε πως είχα κάποια ιδιαίτερη κλίση κι ότι
«έπιανα» τα γράμματα. Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον
συμβατό με τη λειτουργία του σχολείου· είχα, δηλαδή, το κατάλληλο
πολιτισμικό κεφάλαιο για ν’ αντεπεξέλθω, δίχως από μόνο του το γεγονός
να πιστοποιεί την ύπαρξη κάποιας ιδιοφυΐας.
