Αποζημίωση ψυχής: Το ψυχικό κόστος της άδικης καταδίκης και φυλάκισης

Ένας άνθρωπος ήταν φυλακισμένος για 5 χρόνια χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις για την ενοχή του. Πολλοί είναι εκείνοι που χάρηκαν και πανηγύρισαν για την αθώωση και αποφυλάκισή του. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι θα έπρεπε να είναι ακόμα φυλακισμένος. Πολλοί είναι εκείνοι που βρίσκονται στην ίδια θέση στην οποία βρισκόταν μέχρι πριν λίγες μέρες ο Τάσος. Όπως η Ηριάννα Β. Λ. και ο Περικλής που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη φυλακή χωρίς να έχει αποδειχτεί η ενοχή τους. Μερίδα της κοινωνίας, δημοσιογράφοι και πολιτικοί επιθυμούν τη φυλάκιση αυτών των δύο νέων λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων, των περιοχών που συχνάζουν, των συντρόφων και των φίλων τους, των δύο επιθέτων της κοπέλας, των ταξιδιών στη Βαρκελώνη του Περικλή και φαίνεται να μην τους απασχολεί ιδιαίτερα η ανυπαρξία ενοχοποιητικών στοιχείων και μαρτύρων. Ο MacFarlane (2005) αναφέρει ότι όσο οι αποφάσεις για την αθωότητα ή την ενοχή κάποιου παραμένουν, όπως και πρέπει, στη δικαιοδοσία των ανθρώπων, θα συνεχίσουν να υπάρχουν άδικες καταδίκες. Είναι όμως ευθύνη του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης να εξασφαλίζει τον περιορισμό τέτοιων φαινομένων κακοδικίας.

Συνέντευξη της Ηριάννας: Μου ζητάνε να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας

Η ιστορία της Ηριάννας είναι πλέον γνωστή σε όλους. Η 29χρονη γυναίκα βρέθηκε στη φυλακή επειδή διατηρούσε σχέση με έναν “ύποπτο” για συμμετοχή στη “Συμμετοχή Πυρήνων”. Ο ίδιος αθώωθηκε από το πρωτόδικο κιόλας δικαστήριο. Εκείνη όμως καταδικάστηκε σε κάθειρξη κάθειρξη 13 ετών.

“Θεωρούμαι από το πρωτόδικο δικαστήριο μέλος της οργάνωσης. Τι να σας πω... Οσο και αν διαβάζει κανείς τη σε βάρος μου δικογραφία δεν θα καταλάβει από πού προκύπτει αυτό”, δηλώνει σε συνέντευξή της στην Εφημερίδα των Συντακτών, υπογραμμίζοντας πως“μου ζητάνε να αποδείξω ότι δεν είμαι ροζ ελέφαντας που ίπταται πάνω από τα κεφάλια τους”.