Ναι, το ομολογώ. Σιχαίνομαι τα Χριστούγεννα. Βρίσκω ανυπόφορο αυτόν τον βομβαρδισμό από λαμπιόνια, Αγιοβασίληδες, χαζοχαρούμενα τραγουδάκια, ηλίθιες, ζαχαρωμένες ταινίες που θεωρώ πως αρέσουν αποκλειστικά σε άτομα με IQ ραδικιού ή κάτω των πέντε ετών και το ασφυκτικό κλίμα υποχρεωτικής χαράς, αγάπης και ευτυχίας. Ελάχιστοι κάθονται να αναλογιστούν τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτός ο καταιγιστικός συναισθηματικός εκβιασμός σε πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται στον αντίποδα αυτού του κλίματος τεράστιας ευφορίας. Ανθρώπους που μπορεί να είναι μόνοι, να έχουν βιώσει πρόσφατα έναν θάνατο ή χωρισμό, να αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά ζόρια, να παλεύουν με σοβαρά προβλήματα υγείας, δικά τους ή κάποιου κοντινού τους προσώπου...
