Όσο το κεντρικό κράτος αντιμετωπίζει τους δήμους με μια ιδιοκτησιακή αντίληψη, στερώντας τους τη δυνατότητα να αποφασίζουν για την επίλυση απλών καθημερινών προβλημάτων χωρίς να απαιτείται πρώτα νομοθετική ρύθμιση (π.χ. επανασύνδεση ρεύματος σ’ έναν άπορο συνδημότη), όσο φορτώνονται στους δήμους συνεχώς νέες αρμοδιότητες χωρίς να τους μεταφέρονται οι αντίστοιχοι πόροι, η συζήτηση για το ποιο εκλογικό σύστημα θα επιλεγεί δεν οδηγεί στο ζητούμενο, που θα έπρεπε να είναι δήμοι όρθιοι και ικανοί που θα μπορέσουν να οδηγήσουν τις τοπικές κοινωνίες σε ένα καλύτερο αύριο.
