Στο βιβλίο του Το Μέλλον Μιας Αυταπάτης, ο Φρόυντ θεμελίωσε την εξήγησή
του για τη θρησκευτική πίστη, στη δίψα του ανθρώπινου όντος για ένα
Υπερ-όν. Ο Φρόυντ είχε σχηματίσει την εντύπωση ότι η ακεραιότητα της
ομάδας εξαρτιόταν από την ύπαρξη ενός προσώπου που ανήκε σε ανώτερη
τάξη, το οποίο προωθεί την αυταπάτη ότι αγαπά εξίσου όλα τα μέλη.
«Είμαστε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων», αν με εννοείς.
Ή «θα αποκαταστήσουμε τις αδικίες, αυτή η βουλή θα σφραγίσει την έξοδο
από την κρίση, μια Ελλάδα που θα μπορεί να κρατά τους νέους της εδώ,
είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε και θα συγκρουστούμε για την
κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια, οι πολλοί μπαίνουν πάνω από το
κέρδος των λίγων» κ.λπ. προγραμματικά μπλά μπλά.
