Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

(φωτ. από το alterthess-  Χρήστος Καρράς)

Παραμονή των Χριστουγέννων του χίλια εννιακόσια ενενηνταεννιά. Χιονίζει. Ο μαχαλάς των Τσιγγάνων του Γαλλικού ποταμού έχει γίνει λευκός. Αν κάποιος δεν το ξέρει, δεν καταλαβαίνει πως οι παράγκες είναι καμωμένες από νάιλον σακούλες. Το χιόνι σκεπάζει: τα σκουπίδια, τα παλιοσίδερα, τις ακαθαρσίες, την απειλητική κοίτη του ποταμού, τη μυρωδιά από τα γουρουνάδικα, τη φτώχεια, την εξαθλίωση των δυο χιλιάδων Τσιγγάνων.

«Δεν είμαστε κλέφτες, ποτέ δεν τα φάγαμε»

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ΖΗΤΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

«Βάλε τα κανάλια. Αρχίζει η παρέλαση!», είπε ένας τσιγγάνος στο τηλέφωνο λίγο πριν ξεκινήσει η χθεσινή πορεία. Γραβατωμένος, με κοστούμι, και ένα φανταχτερό λαχανί πουκάμισο, κατέβηκε -όπως οι περισσότεροι- για πρώτη φορά σε πορεία. Αντί για αφίσες του Τσε, φωτογραφίες των δικών τους ηρώων: του Μανώλη Αγγελόπουλου, του Γιουλ Μπρίνερ και του Τσάρλι Τσάπλιν.