- Δεν είμαι καλά, γιατρέ μου. Καθόλου καλά δεν είμαι...
- Μιλήστε μου...
- Είναι καιρός να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Βαρέθηκα τα μούσια και τα βαριά παλτά. Τα δώρα και τα πέρα-δώθε. Τα δώσ’ του-πάρε και τα ανέβα-κατέβα. Εγώ κομμώτρια ήθελα να γίνω. Τι με έκαναν Αγιο και μάλιστα με δεκαπέντε ονόματα, λες κι είμαι καταζητούμενος της Ιντερπόλ; Αλλού Νικόλας, αλλού Βασίλης, αλλού Περ Νοέλ, Βάιναχτσμαν (γερμανικό αυτό - αηδία!), αλλού τρέχα και δώθε γύρευε. Ακούς εκεί «Κλος»! Σιγά μη με πούνε και μπαρμπα-Γιάννη Κανατά. Να με λέγανε Κλαούντια να το καταλάβω. Σαν την Καρντινάλε - ίνδαλμα!
