Αγωνιστικό μήνυμα του Εργατικού Κέντρου Π.Ε. Πέλλας για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Το Εργατικό Κέντρο ΠΕ ΠΕΛΛΑΣ χαιρετίζει την 44η επέτειο από τον ηρωικό ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας το Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία.

Πολυτεχνείο: ένας τακτικός, ετήσιος, αξονικός τομογράφος του κοινωνικού ζητήματος

«Oι ιστορικοί πλαστογραφούν το παρελθόν. Οι ιδεολόγοι το μέλλον» Zarko Petan

Κάθε εποχή, κάθε πολιτικο-κοινωνική συγκυρία, έχει τα δικά της χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τους δικούς της μέσους όρους αποδεκτικότητας σε αυτά που γίνονται ευρέως καθιερώσιμα... Αν, για παράδειγμα, μίλαγες στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1973 για Δημοκρατία θεωρώ πως είναι δύσκολο να συμμετείχαν πολλοί με ιδιαίτερη ζέση σε μια τέτοια δημόσια κουβέντα. Στο σήμερα, πάλι, αν μιλήσεις για αντιεξουσιαστικές κομμούνες, για αναρχομηδενιστικό χάος, ή για λαϊκή εξουσία εργατικών συμβουλίων, πάλι δύσκολα να βρεις πολλούς ανθρώπους πρόθυμους να συμμετάσχουν σα να πρόκειται για κάτι το απτό και το ικανό να επιλύσει τα άμεσα προβλήματα που έχουν στο κεφάλι τους. Εκτός και αν βρεθείς στην πάντα ανοιχτή και ανεκτική -ευτυχώς- για τέτοιες αναζητήσεις περιοχή των Εξαρχείων...

Ο Ικτίνος και ο Ικτήνος

Περίπου 65.000 λουκέτα αναμένεται να μπουν σε μαγαζιά ως το τέλος του χρόνου. Στις πόσες χιλιάδες λουκέτα βάζει λουκέτο και το μαγαζί «η Ωραία Ελλάς»;
Στο μεταξύ, «ωραίοι ως Ελληνες» συνεχίζουν να δουλεύουν οι Ρωμιοί: «τέταρτος εργατικός λαός στον κόσμο οι Ελληνες με 39,27 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως» («Fortune», έρευνα το ΟΟΣΑ), με τους Γερμανούς στην 36η θέση στην ίδια λίστα και 26,37 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως. Μόνον που ο πλούτος που παράγουν οι κατά τ’ άλλα «διεφθαρμένοι» και «τεμπέληδες» Ελληνες πάει στράφι (όπως και για τους Γερμανούς ή Γάλλους ή Τούρκους συντρόφους τους). Ο πλούτος που παράγει ο σκληρά εργαζόμενος Ελληνας σημαίνει όλο και πιο σκληρές συνθήκες εργασίας για τον ίδιο, όλο και πιο πολλή ανεργία για τους συντρόφους του, μεγαλύτερη ανασφάλεια για όλους, μεγαλύτερη φορολόγηση, περισσότερη υποτέλεια - θα ήταν όλο αυτό παράδοξο, αν δεν ήταν απλώς καπιταλιστικό.

Πιο επίκαιρος από ποτέ ο φετινός γιορτασμός του Πολυτεχνείου

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ  ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ''ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ'' ΣΤΙΣ 2.30 μ.μ., ΣΤΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΣΑΝΤΑΡΟΖΑ

Διαχρονική και άφθαρτη παραμένει η εξέγερση του Πολυτεχνείου της 17ης Νοέμβρη του 1973 και μαζί με αυτήν η μεγάλη πορεία που διεξάγεται κάθε χρόνο προς τιμήν των νεκρών και των εξεγερθέντων του Νοέμβρη για την διεκδίκηση των αιτημάτων και οραμάτων τους, που σήμερα μοιάζουν όσο ποτέ επίκαιρα.

Ιδιαίτερα φέτος τόσο η Παρισινή τραγωδία όσο και τα σκληρά μέτρα του τρίτου μνημονίου, καθιστούν ακόμα πιο ζωντανό και πολύ πιο επίκαιρο το αντιϊμπεριαλιιστικό αντιμιλιταριστικό περιεχόμενο του Πολυτεχνείου και πολύ πιο επίκαιρα τα μεγάλα αιτήματα του για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και ''ψωμί – παιδεία – ελευθερία''.