Πέρασαν πολλά χρόνια. Ηταν και τότε Σάββατο. Οι ειδήσεις με το σταγονόμετρο. Τα Γιάννενα ήταν πολύ μακριά από την Αθήνα. Μια μέρα δρόμος. Δύσκολο να ακουστούν οι ερπύστριες που κατέβηκαν στο Πολυτεχνείο. Δεν είχαν εφευρεθεί οι ζωντανές συνδέσεις.
Κι έτσι πέρασε η νύχτα εκείνη μες στην άγνοια. Σκότος παντού. Ο ήχος της πόρτας του Πολυτεχνείου, που υποχώρησε στην τεθωρακισμένη βία της χούντας, δεν έφτασε ώς τους φοιτητικούς κύκλους του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Που έδωσαν ραντεβού για το Σάββατο πρωί στη Δομπόλη. 17 Νοεμβρίου. Στην είσοδο με τα πλατιά σκαλοπάτια. Εκεί που έβγαζαν φωτογραφίες τα αγόρια και τα κορίτσια που έφταναν στην πόλη από όλη την Ελλάδα. Με φλογισμένα μάγουλα και μάτια σπινθηροβόλα για την ορκωμοσία της υποδοχής στο τρίτο Πανεπιστήμιο της χώρας.
