Το «όχι» «ναι»

ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ των χαχόλων πολιτικών ταγών. Η διαδρομή προς την κάλπη ξυπνάει τα πιο ταπεινά ορμέμφυτα μέσα τους και, καθώς δεν έχουν συναίσθηση της γελοιότητάς τους, τα εξωτερικεύουν στα μπαλκόνια κι όποιον πάρει ο χάρος. Παίρνει και σηκώνει συνήθως τη συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων, που φασκελώνεται μετά τις εκλογές, αλλά στερνή μου γνώση...

Του χρέους η γενιά(επετειακό και επίκαιρο)

Από τα ΟΧΙ στα ΩΧ

Ρε μάγκα, κάθε φορά που έρχονται παρελάσεις, προβληματίζομαι κάπως. Νιώθω συναισθήματα αντικρουόμενα, περίεργα. Από μικρός το έχω αυτό. Αν μπουκάρεις μέσα στο δωμάτιό μου και ψάξεις κρυφά μέσα στα συρτάρια θα βρεις φωτογραφίες με εμένα να κάνω παρέλαση σε όλες τις φάσεις, από το νηπιαγωγείο μέχρι το στρατό, κάθε Οκτώβρη και κάθε Μάρτη, ήμουν πάντα εκεί, στοιχισμένος, έτοιμος για βήμα συγχρονισμένο με τον διπλανό και με τον μπροστινό μου. Λιώναμε στις πρόβες για καμιά ‘βδομάδα πριν, με το δάσκαλο πάνω από το κεφάλι μας να σφυρίζει για ώρες με τον ίδιο εκνευριστικό ρυθμό και να προσπαθεί απεγνωσμένα να φυτέψει λιγάκι υπερηφάνεια μέσα στα αγουροξυπνημένα κορμιά μας. Να μαθαίνουμε να λέμε ποιήματα ένδοξα με ύφος αγχωμένου παπαγάλου, να χαχανίζουμε την ώρα της δοξολογίας, να στεκόμαστε όρθιοι την ώρα που ακούγαμε επαναλαμβανόμενους λόγους επικήδειους για τους ήρωες του έθνους και μετά να βγαίνουμε σαν κοτόπουλα ντυμένα μπλε που τα ‘ρίξαν έξω από το κοτέτσι και που πρέπει ξαφνικά να βαδίσουν στρατιωτικά κάτω από τους επικούς ήχους της μπάντας που παιάνιζε. Πάλι καλά που ερχόταν η καλύτερη στιγμή στην παρέλαση, όταν η φιλαρμονική είχε παραταχτεί με τέτοιο τρόπο ώστε να περνάμε εμείς ανάμεσα από τα ταμπούρλα και τα άλλα όργανα που θαρρείς ότι βαράγανε στη διαπασών. Όπως περνούσαμε μέσα από αυτό το σκηνικό ένιωθα ένα κλικ μέσα μου, φούντωνε το στήθος μου, λες και πωρωνόμουν με την όλη φάση για εκείνα τα δευτερόλεπτα, ενώ πέφτανε βροχή τα παρατεταμένα χειροκροτήματα από τους παρευρισκόμενους επισήμους και ανεπισήμους. “Μπράβο, μπράβο, ελάτε να κεραστείτε σοκολατάκι μετά”.

Η μέρα που το «ΟΧΙ» έγινε «ΝΑΙ»

Στις 5 Ιουλίου 2015 ο ελληνικός λαός είπε ένα μεγαλοπρεπές «ΌΧΙ» στα νέα μέτρα λιτότητας. Στις 6 Ιουλίου 2015 η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ξεκίνησε να εφαρμόζει το «ΝΑΙ». Η «εθνική ενότητα» των πολιτικών αρχηγών και η αποπομπή Βαρουφάκη, που σήμαινε απουσία οποιουδηποτε εναλλακτικού σχεδίου, ήταν απλά η αρχή μιας προδιαγεγραμμένης πορείας προς το τρίτο μνημόνιο και την ακόμα σκληρότερη συμφωνία. Ένα χρόνο μετά, εκείνη η πρόταση Γιούνκερ, που απορρίφθηκε με 61,3%, έχει εφαρμοστεί σχεδόν ολόκληρη.

FT: Το #oxi η λέξη της χρονιάς

Το #oxi ανακηρύσσεται λέξη της χρονιάς από τον αρθρογράφο των Financial Times, Πίτερ Σπίγκελ, ο οποίος αναδεικνύει, με αυτό τον τρόπο, το αποτέλεσμα καταδίκης της λιτότητας στο δημοψήφισμα στην Ελλάδα, ως το κορυφαίο γεγονός που δίνει το στίγμα για το έτος 2015. Κάνει λόγο για στιγμή κάθαρσης στην Ελλάδα, αλλά και για kolotoumba του Αλέξη Τσίπρα.

Επιπλέον, η 5η Ιουλίου, ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, χαρακτηρίζεται από τον Σπίγκελ ως μέρα «κάθαρσης» για τους Έλληνες, οι οποίοι απέρριψαν την πρόταση της Ευρώπης για συνέχιση της λιτότητας σε συντριπτικό ποσοστό.

Μήνυμα της Λαϊκής Ενότητας για την επέτειο του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου

75 χρόνια μετά το ΟΧΙ του λαού μας στο φασισμό και το ναζισμό, ο τόπος μας καλείται να πει το δικό του ΟΧΙ στην κατάλυση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας στην εξαθλίωση των μνημονίων, στην ταπεινωτική επιτροπεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Καλείται ξανά να διαλέξει ανάμεσα στον «ρεαλισμό» της υποταγής και της φτωχοποίησης, που του προτείνει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα άλλα μνημονιακά κόμματα, και την αξιοπρέπεια της αντίστασης. Καλείται να αναζητήσει δρόμους και τρόπους για να μπορέσει συλλογικά να αντισταθεί, να οραματιστεί, να δημιουργήσει, να οικοδομήσει το δικό του μέλλον.

Αυτός ο λαός ο μικρός και μέγας, ο αχρείος και ήρωας

Επειδή η νέα Βουλή είναι κατά 90% μνημονιακή και κατά το υπόλοιπο 6% ναζιστική. Επειδή μπήκε στη Βουλή ο Λεβέντης και όχι ο Γλέζος. Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε περίπου όσο πήρε τον Γενάρη. Επειδή η ΝΔ πήρε περισσότερο από όσο πήρε το Γενάρη. Επειδή η Αριστερά καταποντίστηκε ή έμεινε στάσιμη μετά από ένα ακόμη μνημόνιο. Επειδή η υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου καμιά φθορά δεν προκάλεσε στους υποστηρικτές του. Επειδή, επειδή, επειδή…

Τότε ο κόσμος είναι μεγάλος μαλάκας.

Ακολουθώντας την προτροπή του Γκράουτσο Μαρξ «αυτές είναι οι αρχές μου και αν δεν σας αρέσουν έχω κι άλλες», μήπως να εκλέξουμε έναν άλλο λαό;

Και η Πέλλα βροντοφώναξε "ΟΧΙ" - Τα τελικά αποτελέσματα του δημοψηφίσματος

Όπως σε όλη την ελληνική επικράτεια, έτσι και στην Πέλλα οι πολίτες ώριμοι όσο ποτέ, αλλά κυρίως σκληρά δοκιμαζόμενοι τα πέντε προηγούμενα εφιαλτικά χρόνια μνημονίων και αιματηρής λιτότητας, γύρισαν την πλάτη στον φόβο, τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία ντόπιων και ξένων κέντρων διαπλοκής και παραπληροφόρησης, όρθωσαν εθνικό ανάστημα βροντοφωνάζοντας ΟΧΙ στις προτάσεις των θεσμών. 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ "ΟΧΙ"

ΤΟ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΤΩΝ « ΘΕΣΜΩΝ»

Η Νέα Δημοκρατία για το Δημοψήφισμα: Τι σημαίνει το «ΝΑΙ» και τι το «ΟΧΙ»

Τι σημαίνουν το ΝΑΙ και το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα

ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΛΕΜΕ… ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ

Μετά από πέντε μήνες διαπραγματεύσεων με την τρόικα (που έγιναν θεσμοί) κατέρρευσε και η όποια αυταπάτη για μια δίκαιη συμφωνία. Η κυβέρνηση έκανε πολλά βήματα πίσω ακόμη και από το κουτσουρεμένο ‘’πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης’’ και η λογική της διαπραγμάτευσης κατέληγε σε ένα ακόμη σκληρό μνημόνιο με μέτρα ύψους 8 δις. Βέβαια ούτε αυτό ήταν ικανό να περιορίσει τις απαιτήσεις των δανειστών-εκβιαστών των Ε.Ε.-Ε.Κ.Τ.-Δ.Ν.Τ. που καθώς μυρίστηκαν αίμα, θέλησαν τα πάντα κι ανάγκασαν την προσφυγή σε δημοψήφισμα. 

Ψηφίζω ΝΑΙ στο δημοψήφισμα

Μην με κοιτάτε έτσι περίεργα παρακαλώ, θα ψηφίσω ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής για τους 13 παρακάτω λόγους, λόγοι που υπάρχουν αυτούσιοι στην... ευγενική πρόταση των δανειστών.

Κι αν σας πείθω, να σας βρω μετά άλλους 13 αντίστοιχους λόγους για να σας... πεθάνω (στην κυριολεξία;). Ave Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν. 

Υπέρ του δημοψηφίσματος και υπέρ του ΟΧΙ στις προτάσεις των δανειστών ο Θωμάς Γιόφκος

Ίσως στην πιο κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, μας δίνεται η δυνατότητα να αποφασίσουμε εμείς για μας, για πρώτη φορά υπεύθυνα ύστερα από 40 χρόνια μεταπολίτευσης και πραγματικής δημοκρατίας! Δηλώνω δυναμικά παρών και τάσσομαι ανενδοίαστα υπέρ της δημοκρατικότερης διαδικασίας αυτής του δημοψηφίσματος, όπως και υπέρ ενός βροντερού ΟΧΙ στις αιματηρές προτάσεις των δανειστών μας! 

ΟΧΙ, αλλά ΝΑΙ στο plan B

Τις επόμενες ημέρες από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, σε μια σύσκεψη στην ευρωπαϊκή Κομισιόν,ο αντιπρόεδρος Φ. Τίμερμανς ρώτησε: "τι θα κάνουμε τώρα με αυτόν τον Τσίπρα;". "Αφήστε, θα τον αναλάβω εγώ", απάντησε ο πρόεδρος Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Την συνέχεια την είδαμε τους τελευταίους 5 μήνες: από τον "φιλέλληνα" Γιούνκερ, μέχρι την "συμβιβαστική" Μέρκελ και τον "σοσιαλιστή" Ολάντ, οι αδυσώπητοι άρχοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ροκανίζοντας τον χρόνο και τα λιγοστά αποθέματα στα ελληνικά ταμεία,  έσκαψαν μεθοδικά την παγίδα που είχε από την αρχή ένα στόχο: τον εξευτελισμό και την ανατροπή της κυβέρνησης.

Η Σκωτία ψήφισε «Οχι» στην απόσχιση

Απέρριψαν την απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο οι Σκωτσέζοι στο δημοψηφισμα που διεξήχθη χθες, καθώς σύμφωνα με τα τελευταία αποτελέσματα το «Οχι» επικρατεί με 55% έναντι 45% του «Ναι» σε 31 από τις 32 περιφέρειες, και έχοντας συγκεντρώσει 1,914,187 ψήφους από τις απαραίτητες 1,852,828.

Στο διάγγελμά του μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ανέφερε ότι «ο λαός της Σκωτίας μίλησε, το αποτέλεσμα ήταν ξεκάθαρο και τώρα έχει έρθει ώρα να προχωρήσουμε ενωμένοι».

Το 98,4% είπε "όχι" στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ

Ολοκληρώθηκε στις 4 το πρωί η καταμέτρηση των ψήφων του δημοψηφίσματος για την ιδιωτικοποίηση, η μη της ΕΥΑΘ.

Από τα 192 σημεία στα οποία είχαν στηθεί κάλπες, σε 2 δεν έγινε ψηφοφορία και 9 από αυτά ήταν σε περιοχές που δεν υδροδοτούνται από την ΕΥΑΘ.

Νέα ισλανδική κλωτσιά στο ΔΝΤ

Το ΔΝΤ και η υπόλοιπη παλιοπαρέα θα πρέπει, αργά ή γρήγορα, να το πάρουν απόφαση και να μην ξανοίγονται πολύ στις βόρειες θάλασσες, γιατί εκεί ισχύει το «στου Ισλανδού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».
Δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστοι μήνες από τότε που οι αρχιερείς της παγκόσμιας οικονομικής τάξης κουνούσαν απειλητικά το δάχτυλο στη νέα, κεντροδεξιά αυτή τη φορά, ισλανδική κυβέρνηση. Εντάξει, έλεγαν, κατάπιαμε την κατραπακιά του 2008 – τότε που το Ρέικιαβικ αποφάσισε, άκουσον άκουσον, να αφήσει τους ξένους πιστωτές στα κρύα του λουτρού και να θέσει ως προτεραιότητα την επιβίωση των Ισλανδών. Πάει στα κομμάτια είπαν. Τώρα όμως ήρθε η ώρα να μπει ο κάθε κατεργάρης στη θέση του, να «συνέλθουν» οι Ισλανδοί και να βάλουν τέλος στην ανορθόδοξη αντιμετώπιση των οικονομικών δεινών, ευθυγραμμίζοντας την πολιτική τους με αυτήν των υπόλοιπων εκφοβισμένων, τραμπουκισμένων και ξεπουλημένων.

Του χρέους η γενιά

Ρε μάγκα, κάθε φορά που έρχονται παρελάσεις, προβληματίζομαι κάπως. Νιώθω συναισθήματα αντικρουόμενα, περίεργα. Από μικρός το έχω αυτό. Αν μπουκάρεις μέσα στο δωμάτιό μου και ψάξεις κρυφά μέσα στα συρτάρια θα βρεις φωτογραφίες με εμένα να κάνω παρέλαση σε όλες τις φάσεις, από το νηπιαγωγείο μέχρι το στρατό, κάθε Οκτώβρη και κάθε Μάρτη, ήμουν πάντα εκεί, στοιχισμένος, έτοιμος για βήμα συγχρονισμένο με τον διπλανό και με τον μπροστινό μου. Λιώναμε στις πρόβες για καμιά ‘βδομάδα πριν, με το δάσκαλο πάνω από το κεφάλι μας να σφυρίζει για ώρες με τον ίδιο εκνευριστικό ρυθμό και να προσπαθεί απεγνωσμένα να φυτέψει λιγάκι υπερηφάνεια μέσα στα αγουροξυπνημένα κορμιά μας. Να μαθαίνουμε να λέμε ποιήματα ένδοξα με ύφος αγχωμένου παπαγάλου, να χαχανίζουμε την ώρα της δοξολογίας, να στεκόμαστε όρθιοι την ώρα που ακούγαμε επαναλαμβανόμενους λόγους επικήδειους για τους ήρωες του έθνους και μετά να βγαίνουμε σαν κοτόπουλα ντυμένα μπλε που τα ‘ρίξαν έξω από το κοτέτσι και που πρέπει ξαφνικά να βαδίσουν στρατιωτικά κάτω από τους επικούς ήχους της μπάντας που παιάνιζε. Πάλι καλά που ερχόταν η καλύτερη στιγμή στην παρέλαση, όταν η φιλαρμονική είχε παραταχτεί με τέτοιο τρόπο ώστε να περνάμε εμείς ανάμεσα από τα ταμπούρλα και τα άλλα όργανα που θαρρείς ότι βαράγανε στη διαπασών. Όπως περνούσαμε μέσα από αυτό το σκηνικό ένιωθα ένα κλικ μέσα μου, φούντωνε το στήθος μου, λες και πωρωνόμουν με την όλη φάση για εκείνα τα δευτερόλεπτα, ενώ πέφτανε βροχή τα παρατεταμένα χειροκροτήματα από τους παρευρισκόμενους επισήμους και ανεπισήμους. “Μπράβο, μπράβο, ελάτε να κεραστείτε σοκολατάκι μετά”.

Ο εορτασμός του ΟΧΙ, στην Κατοχή και την Απελευθέρωση

Η 28η Οκτωβρίου είναι η μοναδική εθνική μας επέτειος η οποία γεννήθηκε μέσα σε μια συλλογική ψύχωση και καθιερώθηκε, ως μνημονικός τόπος, από τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Σε αντίθεση την 25η Μαρτίου που αποτελεί μια εκ των υστέρων «κατασκευασμένη» επέτειο, η 28η Οκτωβρίου εντοπίζει ένα καταλυτικό γεγονός που μάλιστα βιώθηκε και ως τομή στον ιστορικό χρόνο. Δεν υπάρχει κανένας από τη γενιά του Πολέμου και της Κατοχής που να μη μπορεί –μέχρι σήμερα– να δώσει συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση: «Πού ήσουν την 28η Οκτωβρίου 1940;».  Ήταν η γενέθλιος ημερομηνία μιας ολόκληρης γενιάς. Η κήρυξη του πολέμου με την Ιταλία επέδρασε άμεσα και καταλυτικά στην ψυχολογία των ανθρώπων της εποχής. Περισσότερο από κάθε προηγούμενη πολεμική αναμέτρηση (Βαλκανικοί Πόλεμοι, Μικρασιατική Εκστρατεία), ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ήταν μια εμπειρία που διαπέρασε την ελληνική κοινωνία και ζυμώθηκε στη συνείδηση του λαού με τις παραδοσιακές έννοιες της δικαιοσύνης και της φιλοπατρίας, ωστόσο σε μια νέα εκδοχή: του αντιφασισμού.

ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ!

Ούτε ένα «ΝΑΙ» δεν ακούστηκε απόψε στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το νομοσχέδιο για το κούρεμα των καταθέσεων απορρίφτηκε με 36 ψήφους κατά, ενώ υπήρξαν 19 αποχές

Τι ψήφισαν οι βουλευτές μας για τον Προϋπολογισμό του 2013

  Οι βουλευτές του νομού μας έχοντας πλήρη επίγνωση του ρόλου τους και αντιπροσωπεύοντας απόλυτα την Πελλαία κοινωνία, αφουγκραζόμενοι και διαισθανόμενοι την «ευμάρεια» και την «ευτυχία» των πολιτών απ' τα δύο προηγούμενα μνημόνια, πρωτοτύπησαν για ακόμη μία φορά και για τον Προϋπολογισμό του 2013 που είναι η επικύρωση του «αιμοσταγούς» 3ου μνημονίου ψήφισαν: