Χατζηπαπαριές, της αστοιχείωτης Δεξιάς

Η αυτού εξοχότης η Δεξιά! Μια παράταξη μακράν του Πολιτισμού. Με την αισθητική της να οριοθετείται ανάμεσα σε Δάκη και Δελφινάριο! Ανίκανη κι απαίδευτη. Το ιστορικό της, θλιβερό. Παραπέμπει στις πιο σκοτεινές δράσεις της ιστορίας: Βιβλία στην πυρά, λογοκρισία που κινήθηκε στο πεδίο του ευτράπελου έως και του φαιδρού. Διαμαρτυρίες υστερικών, να κραδαίνουν το σύμβολο του μαρτυρίου ως… ρομφαία. Εθνικής εξάρσεως συγκεντρώσεις γραφικού επιθεωρησιακού περιεχομένου. Στην ουσία της, έχει εγκολπωθεί διαχρονικά το σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Και τώρα, ιδού ξανά: Με αφορμή μια παράσταση στο Εθνικό, που περιέχει αποσπάσματα από το βιβλίο του Σάββα Ξηρού, εθίγη η…πολιτιστική της ευαισθησία!

Ψυχρός πόλεμος από τις ΗΠΑ

Ενας παλιός διπλωμάτης των ΗΠΑ, που ζει από χρόνια στην Αθήνα, ο γνωστός Μπρέιντι Κίσλινγκ, με μια σύντομη ανάρτησή του στο facebook της αμερικανικής πρεσβείας μάς άνοιξε τα μάτια για τις πραγματικές προθέσεις που κρύβονται πίσω από τη νέα αντιτρομοκρατική σταυροφορία της χώρας του στην Ελλάδα.

Μια παλιά μέθοδο πίεσης προς την κυβέρνηση της Ελλάδας επαναφέρουν στο διπλωματικό τους οπλοστάσιο οι ΗΠΑ. Μετά από αρκετά χρόνια, ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ξαναγίνεται το νούμερο ένα θέμα στην ατζέντα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Μόνο που ο άγαρμπος τρόπος με τον οποίο επιχειρείται αυτή η επαναφορά προδίδει ότι η πραγματική ανησυχία των ΗΠΑ δεν είναι τόσο η «απειλή της τρομοκρατίας» όσο η ύπαρξη μιας αριστερής κυβέρνησης και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ. Και πίσω από τις μεγαλοστομίες περί «ανησυχιών για την απελευθέρωση τρομοκρατών» δύσκολα κρύβονται οι πραγματικές ανησυχίες για την προσπάθεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να χαράξει μια νέα και κάπως πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, αναζητώντας στηρίγματα και πέραν των παραδοσιακών μας συμμάχων και εταίρων.