Να
ξεκαθαρίσω ευθύς εξαρχής πως δεν μιλώ ως ειδικός. «Κόκκινος και όχι
ειδικός», είναι ο προσδιορισμός που ταιριάζει καλύτερα, νομίζω, στην
περίσταση. Επιπλέον, εξηγούμαι πως δεν πρόκειται να ανακοινώσω τη
«γραμμή» του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα θέματα της θρησκείας. Όσα ακολουθoύν
είναι η προσωπική τοποθέτηση ενός ανθρώπου που είναι από χρόνια
ενταγμένος στη ριζοσπαστική Αριστερά και θεωρεί αυτή την ένταξη κεντρικό
στοιχείο της ταυτότητάς του. Όπως ακριβώς οι πιστοί δεν μπορούν να
αντιληφθούν τον εαυτό τους χωρίς την πίστη, έτσι κι εγώ αδυνατώ να
υπάρχω χωρίς την κομμουνιστική και ελευθεριακή μου ένταξη. Και αυτό δεν
συνιστά μια ιδιωτική μου υπόθεση. Όσο δεν μπορείς να είσαι χριστιανός
χωρίς Εκκλησία, άλλο τόσο δεν μπορείς να είσαι κομμουνιστής χωρίς κόμμα.
Να
κάνω, ακόμη, μια προκαταρκτική, περισσότερο θεωρητική, διευκρίνιση: ο
μαρξισμός είναι θεωρία της Ιστορίας, και όχι φιλοσοφικό σύστημα.
Απεχθάνεται μάλιστα σφόδρα τα συστήματα. Από αυτή την άποψη, λοιπόν, δεν
έχει αντιθεολογικές, ειδικά, αξιώσεις.
