Τα παιδία παίζει

Κάποτε στο Δημοτικό θυμάμαι να μαλώνουμε όταν κάποιος εκτελούσε το πέναλτι και το πετούσε έξω ή το απέκρουε ο τερματοφύλακας.

Αποκατάσταση συμβόλων

Η συλλογική μνήμη που πρέπει να εξοβελιστεί: στιγμιότυπο από τους πανηγυρισμούς για τον ενταφιασμό της βασιλείας, τη βραδιά του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974 | Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΟΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ (ΑΘΗΝΑ 1975)

Για ποιο λόγο ΜΜΕ και ακροκεντρώοι δημοσιογράφοι αγάπησαν ξανά τον τέως και το σινάφι του
Μπορεί τελικά η ημιεπίσημη κηδεία του τέως να εξελίχθηκε σε κανονικότατο φιάσκο ως μαζική κινητοποίηση, με πέντε-έξι χιλιάδες πιστούς να συρρέουν στη Μητρόπολη και κάτι λιγοστούς κακομοίρηδες να κουνάνε οικογενειακώς σημαιάκια κατά μήκος της διαδρομής προς το Τατόι, η σημασία όμως του όλου event δεν θα πρέπει καθόλου να υποτιμηθεί.

24 Ιουλίου 1974 – Μεταπολίτευση: Ένας συμβιβασμός υπό το φόβο του λαού

Αρθρο του Δάνη Παπαβασιλείου, από τον Ημεροδρόμο 24 Ιούλη 2017

Τα ξημερώματα της 24ης Ιούλη του 1974, μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις μεταξύ των εκπροσώπων της καταρρέουσας χούντας και του αστικού πολιτικού κόσμου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός. Ετσι ανοίγει το κεφάλαιο: «Μεταπολίτευση».
Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι η πολιτική αλλαγή, που συντελέστηκε εκείνη τη μέρα, ήταν το προϊόν ενός συμβιβασμού. Η σωστή εκτίμηση για το χαρακτήρα αυτού του συμβιβασμού, όπως και των δυνάμεων που πήραν μέρος σ’ αυτόν, ήταν πολύτιμο εργαλείο για την ανάλυση των νέων συνθηκών που προέκυπταν και των νέων καθηκόντων για το μαζικό λαϊκό κίνημα στη νέα κατάσταση.

24-7, κυρία Πρόεδρε

Σαν χθες, το 1974, έπεφτε η Χούντα και ξαναγύριζε η Δημοκρατία στον τόπο. Δεν έγινε από μόνο του, χωρίς συγκρούσεις, χωρίς θύματα, χωρίς συνειδητές θυσίες. Στη Μπουμπουλίνας και στο Πολυτεχνείο, συγκρούστηκαν η εξουσία των τυράννων, που επικαλούνταν τον νόμο και την τάξη, με οικουμενικές αρχές: το όσιο της Ελευθερίας και το ιερό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Όπως στην «Αντιγόνη», που είδαμε προχτές στου Φρόντζου, κάποιοι «άφρονες» νέοι υπερασπίστηκαν τα ιερά και τα όσια χωρίς να λογαριάζουν τη ζωή τους. Μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το μεγαλειώδες που συντελέστηκε στην ψυχή αυτών των ανθρώπων στη διάρκεια της δικτατορίας αν δώσουμε βάση στον Σοφοκλή και τους άλλους τραγωδούς. Το έργο τους μας αποκαλύπτει πώς εξελίσσεται το θαύμα της συνειδητής θυσίας, όταν ο φόβος σκιάζει τους περισσότερους και φως δεν φαίνεται από πουθενά.

Το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα της χώρας

Θεμελιακές αρχές πολιτειακής, πολιτικής και κοινωνικής λειτουργίας συγκροτούν τη βάση της δυτικογενούς, αστικής λεγόμενης, δημοκρατίας.

Η δημοκρατική αρχή εκφράζει έναν ορισμένο τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του πολιτεύματος, στο οποίο κυρίαρχος είναι ο λαός. Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία και η πρωτογενής πηγή νομιμοποίησης κάθε πολιτικής εξουσίας. Με την έννοια «δημοκρατική αρχή» αναπαριστούμε ένα σύστημα δημόσιας διακυβέρνησης, δηλαδή ένα σύστημα λήψης και εφαρμογής κρατικών αποφάσεων. Τι σημαίνει όμως δημόσια διακυβέρνηση βασισμένη στη δημοκρατική αρχή;

Διαπλοκή και κράτος δικαίου

Η χώρα πλήρωσε ακριβά τη διαπλοκή που οικοδομήθηκε στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Την πλήρωσε σε χρήμα, καθώς έχει πλέον αποδειχθεί ότι επρόκειτο για κρατικοδίαιτα επιχειρηματικά συμφέροντα με καθοριστικό λόγο στις πολιτικές εξελίξεις. Την πλήρωσε και σε έργο, καθώς αυτή η διαπλοκή στήριξε ώς το τέλος όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές, χειραγωγώντας την κοινή γνώμη υπέρ ολέθριων πολιτικών, είτε καλλιεργώντας συστηματικά την ανοχή της.

Αριστερή ιδεολογία, ψυχική υγεία και ανθρώπινα δικαιώματα

Παραδοσιακά έχουμε συνδέσει το κράτος πρόνοιας και το κράτος δικαίου με τις αρχές της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και αυτό δεν αφορά μόνο θέματα στενής πολιτικής πρακτικής αλλά και ευρύτερα φιλοσοφικής και πολιτικής συγγένειας. 

Η ιστορία της ψυχικής υγείας και συγκεκριμένα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης είναι στενά συνδεδεμένη με πολιτικές ιδεολογίες.

Δεν είναι τυχαίο ότι η ψυχιατρική του 70 ήταν συνδεδεμένη με την έννοια του κοινωνικού ελέγχου και της βίαιας επιβολής της «θεραπείας» από τον ειδήμονα-γιατρό, σε μια περίοδο μάλιστα όπου φαρμακευτικά οι λύσεις ήταν φοβερά (και επικίνδυνα ίσως) περιορισμένες.  

Οι χώροι των ασύλων είχαν ταυτιστεί με χώρους κοινωνικού αποκλεισμού όπου γινόταν σαφής παραβίαση των ελευθεριών αλλά και της μοναδικότητας του ατόμου. 

24 Ιούλη 1974: Ενας συμβιβασμός υπό το φόβο του λαού

Τα ξημερώματα της 24ης Ιούλη του 1974, μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις μεταξύ των εκπροσώπων της καταρρέουσας χούντας και του αστικού πολιτικού κόσμου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός. Ετσι ανοίγει το κεφάλαιο: «Μεταπολίτευση».

Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι η πολιτική αλλαγή, που συντελέστηκε εκείνη τη μέρα, ήταν το προϊόν ενός συμβιβασμού. Η σωστή εκτίμηση για το χαρακτήρα αυτού του συμβιβασμού, όπως και των δυνάμεων που πήραν μέρος σ' αυτόν, ήταν πολύτιμο εργαλείο για την ανάλυση των νέων συνθηκών που προέκυπταν και των νέων καθηκόντων για το μαζικό λαϊκό κίνημα στη νέα κατάσταση.