Της Κέρι Κένεντι, Προέδρου του Κέντρου «Robert F. Kennedy Human Rights»
Στις αρχές της δεκαετίας του 1800, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ακόμα μια νέα χώρα, ένας Βρετανός κριτικός που ονομαζόταν Sydney Smith αναρωτήθηκε: "Σε όλα τα πέρατα του πλανήτη, ποιος διαβάζει ένα αμερικανικό βιβλίο; Ή πηγαίνει σε ένα αμερικανικό παιχνίδι; Ή κοιτάζει μια αμερικανική εικόνα ή άγαλμα;".
Δεδομένου ότι ο κ Smith ήταν Άγγλος, θα ήταν εύκολο να πει κανείς ότι ένιωθε την ενοχή μιας επώδυνης ήττας. Αλλά οι ερωτήσεις του φωτίζουν ένα σημαντικό γεγονός: όταν ιδρύθηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, κανείς δεν ήξερε τι είδους ενός έθνους επρόκειτο να γίνει. Μάλιστα, οι ηγέτες και ο λαός του νέου έθνους είχαν συνηθίσει να σκέφτονται τους εαυτούς τους ως υπηκόους της Μεγάλης Βρετανίας. Αλλά με το τέλος του επαναστατικού πολέμου το 1783, βρέθηκαν ανεξάρτητοι, αντιμέτωποι με ένα από τα σπανιότερα θεάματα στην ιστορία: ένα άδειο καμβά.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1800, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ακόμα μια νέα χώρα, ένας Βρετανός κριτικός που ονομαζόταν Sydney Smith αναρωτήθηκε: "Σε όλα τα πέρατα του πλανήτη, ποιος διαβάζει ένα αμερικανικό βιβλίο; Ή πηγαίνει σε ένα αμερικανικό παιχνίδι; Ή κοιτάζει μια αμερικανική εικόνα ή άγαλμα;".
Δεδομένου ότι ο κ Smith ήταν Άγγλος, θα ήταν εύκολο να πει κανείς ότι ένιωθε την ενοχή μιας επώδυνης ήττας. Αλλά οι ερωτήσεις του φωτίζουν ένα σημαντικό γεγονός: όταν ιδρύθηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, κανείς δεν ήξερε τι είδους ενός έθνους επρόκειτο να γίνει. Μάλιστα, οι ηγέτες και ο λαός του νέου έθνους είχαν συνηθίσει να σκέφτονται τους εαυτούς τους ως υπηκόους της Μεγάλης Βρετανίας. Αλλά με το τέλος του επαναστατικού πολέμου το 1783, βρέθηκαν ανεξάρτητοι, αντιμέτωποι με ένα από τα σπανιότερα θεάματα στην ιστορία: ένα άδειο καμβά.
