Η ρουμάνα συγγραφέας Κάρμεν-Φραντσέσκα Μπάντσιου διηγείται την εμπειρία
της πρόσφατης νοσηλείας της σε νοσοκομεία της Ελλάδας και της Γερμανίας.
Και στα δύο αντιμετώπισε προβλήματα διαφορετικής φύσης.
Τις προάλλες γλίστρησα σε μια πέτρα και θρυμμάτισα την ποδοκνημική
μου άρθρωση. Αυτό δεν μου συνέβη στο Βερολίνο, αλλά στη Μάνη, στην
Πελοπόννησο. Φαίνεται καμιά φορά ότι είναι ευκολότερο να περάσει κανείς
τα σύνορα των κρατών εντός της ΕΕ από το να υπερβεί τα διοικητικά
εμπόδια στο εσωτερικό μιας χώρας.
Για
να μεταφερθώ με ασθενοφόρο στο κοντινότερο νοσοκομείο στην Καλαμάτα
χρειάστηκε να μετεπιβιβαστώ στα διοικητικά όρια της περιοχής σε άλλο
ασθενοφόρο, το οποίο είχαν στείλει για μένα από την Καλαμάτα. Αργότερα,
στο Βερολίνο, χρειάστηκε να με μεταφέρουν φίλοι μου από το αεροδρόμιο
Σένεφελντ μέσα στη νύχτα στο νοσοκομείο, διότι το ασθενοφόρο του
νοσοκομείου στο Βερολίνο δεν είχε άδεια να με παραλάβει από το κρατίδιο
του Βρανδεμβούργου, όπου βρίσκεται το αεροδρόμιο.
