Οι γυναίκες πάντα φταίνε (και στο Ιράν και αλλού)

H είδηση που δημοσιεύτηκε χθες στην ιστοσελίδα της Guardian ήταν ανατριχιαστική. Το Ιράν σχεδιάζει να ανοίξει κλινική «αποκατάστασης» για τις γυναίκες που αψηφούν τους νόμους για το χιτζάμπ, την ισλαμική μαντίλα. Το πιο εξοργιστικό είναι ότι η είδηση ανακοινώθηκε από το παράρτημα Γυναίκας και Οικογένειας του Κεντρικού Επιτελείου για την Προώθηση της Αρετής και την Πρόληψη της Ανηθικότητας, που έχει για επικεφαλής τη Μεχρί Ταλεμπί Νταρεστανί, μια γυναίκα προφανώς όσο χρειάζεται πειθήνια στο καθεστώς των μουλάδων και αδίστακτη ώστε να καταπιέζει τις ομόφυλές της. Η κλινική, όπως είπε, «θα προσφέρει επιστημονική και ψυχολογική θεραπεία σχετικά με την αφαίρεση του χιτζάμπ».

Διπλό μήνυμα

Με την επίσκεψή του στο Ιράκ και τη συνάντησή του με τον Αγιατολάχ Σιστάνι, ο Πάπας Φραγκίσκος έστειλε ένα διπλό μήνυμα.

Θρησκεία, Εκκλησία, Επιστήμη

Αν αποδεχόταν η Εκκλησία ότι ο ιός μεταδίδεται σε συνωστισμένους πιστούς όπως και με την κοινή χρήση του κοχλιαρίου της μετάληψης, αυτό δεν θα αναιρούσε ούτε θα εξασθένιζε τις αλήθειες της που, όπως λέει ο Χριστός, «δεν είναι του κόσμου τούτου»

Στη διάρκεια της πανδημίας της ισπανικής γρίπης το 1918, που σκότωσε σχεδόν εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ο επίσκοπος της ισπανικής πόλης Zamora αψήφησε τις υγειονομικές αρχές και οργάνωσε μια εννιαήμερη ολονυχτία προς τιμήν του Αγίου Rocco, προστάτη για την πανώλη και τον λοιμό. Οι πιστοί μαζεύονταν στην εκκλησία, φιλούσαν τα λείψανα του αγίου, ενώ γύρω τους κορυφωνόταν η επιδημία. Η Zamora είχε το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας στην Ισπανία και ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Οπως θυμίζει η Laura Spinney, συγγραφέας βιβλίου για την ισπανική γρίπη, το 1918 η θεωρία ότι οι αρρώστιες μεταδίδονται από μικρόβια δεν ήταν γνωστή.

Οι πολιτικές επιπτώσεις της δήλωσης του αρχιεπισκόπου για το Ισλάμ

Αναρωτιέμαι αλήθεια πώς θα νιώθουν τα τέσσερα από τα πέντε Ορθόδοξα Πατριαρχεία που λειτουργούν σε ισλαμικές χώρες, με ελευθερία, αξιοπρέπεια, σεβασμό και αγάπη από τους μουσουλμάνους;

Προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα μετά τις δηλώσεις Ιερώνυμου για το Ισλάμ

Έωλες διευκρινίσεις από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών στην προσπάθειά της να «μαζέψει» τις εμπρηστικές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου για το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους, οι οποίες προκάλεσαν αντιδράσεις.

Σε ανακοίνωσή της η Αρχιεπισκοπή ισχυρίζεται ότι ο Ιερώνυμος δεν προσπάθησε να τσουβαλιάσει όλους τους μουσουλμάνους όταν έκανε λόγο για «ανθρώπους του πολέμου», υποστηρίζοντας ότι «δεν εννοούσε τίποτε περισσότερο από τη διαστροφή της ίδιας της μουσουλμανικής θρησκείας από μία δράκα ακραίων φονταμενταλιστών, που σπέρνουν τον τρόμο και τον θάνατο σε όλη την Οικουμένη».

Παράλληλα, επισημαίνει ότι «ο Αρχιεπίσκοπος και όλοι οι μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος σέβονται έμπρακτα όλες τις γνωστές θρησκείες».

Οι Αμερικανοί εκατομμυριούχοι που «φυτεύουν» fake news σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ

Λίγες ημέρες πριν από την ανθρωποσφαγή στη Νέα Ζηλανδία, η γαλλική Monde προειδοποιούσε ότι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι «φυτεύουν» fake news σε ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης εντείνοντας τα φαινόμενα ισλαμοφοβίας. Ελάχιστοι πρόσεξαν ότι η συγκεκριμένη σπορά ψευδών ειδήσεων αποδίδει πλέον καρπούς και στην Ελλάδα.

Ύστερα από σχεδόν τέσσερα χρόνια κατά τα οποία τα φιλελεύθερα ΜΜΕ στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. κατηγορούσαν τη ρωσική κυβέρνηση και τους «χάκερ» της για ό,τι στραβό συνέβαινε στον δυτικό κόσμο (από το Brexit και το δημοψήφισμα στην Καταλονία μέχρι την εκλογή του Τραμπ), αρκετοί συνειδητοποιούν ότι Αμερικανοί ολιγάρχες διεξάγουν τον δικό τους πόλεμο για τον έλεγχο της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης.

Νταρ-αλ-χαρμπ και Νταρ-αλ-Ισλάμ, τα γεννήματα του καπιταλισμού

Το αγριεμένο φάντασμα του καπιταλισμού, και των πολεμικών σχέσεων που δημιουργεί, πλανάται πάνω από τα κεφάλια του ανθρώπινου γένους και βάζει σε μπελάδες τους, ανάλογα με ποιον Θεό μιλάς, περιούσιους λαούς.

Μια δέσμη από κοινωνικούς και πολιτικούς κανόνες οι οποίοι ορίζουν τις ζωές των ανθρώπων, ένα σύνολο από ήθη και συνήθειες που διαμορφώνουν –και διαμορφώνονται από- την κουλτούρα μιας κοινωνίας, να τι είναι εν τοις πράγμασι μια θρησκεία. Ακόμα δε και η στενά προσωπική, μεταφυσική σχέση της ύπαρξης με το άγνωστο, μεταθανάτιο υπερβατό, ακόμα και τούτη μετέχει στην κοινωνικοπολιτική διαπλοκή, εφόσον ειδωθεί ως το προσφορότερο έδαφος για να ευδοκιμήσουν κάθε λογής φανατισμοί.

Το κοινωνικό πείραμα με το Κοράνι και τη Βίβλο

Έντυσαν τη Βίβλο με το εξώφυλλο του Κορανίου και βγήκαν στους δρόμους. Διάβασαν αποσπάσματα στους περαστικούς. Πώς αντέδρασαν οι χριστιανοί όσο νόμιζαν ότι τα χωρία προέρχονται από το Κοράνι και πώς όταν έμαθαν την αλήθεια; 

Το αποκαλυπτικό κοινωνικό πείραμα έκαναν δυο Ολλανδοί κωμικοί και παρουσίασαν τα αποτελέσματά του στην σατυρική εκπομπή τους Dit is Normaal. 

Αυτό που ήθελαν να κάνουν και τελικά το κατάφεραν, ήταν να δείξουν το βαθμό προκατάληψης απέναντι στο Ισλάμ ανύποπτων Ολλανδών. 

Για το λόγο αυτό επέλεξαν να τους διαβάζουν μερικά από τα πιο ακραία αποσπάσματα της Βίβλου, λέγοντάς τους ότι προέρχονται από το Κοράνι. 

Ισλάμ και Δύση: Ο νέος «Ιερός Πόλεμος»;

«Ω Θεέ μου, δείξε μου τον εχθρό. Όταν ξέρει κανείς ποιος είναι ο εχθρός του μπορεί να τον σκοτώσει. Όμως αυτοί οι άνθρωποι με μπερδεύουν. Ποιος με πληγώνει; Ποιος καταστρέφει τη ζωή μου; Πες μου σε ποιόν ν’ ανταποδώσω τα χτυπήματα;»  Β.Σ. Νάιπουλ, In a Free State, 1971 

«Αν θέλεις να πάρεις κάτι από την ψυχή της Ανατολής μην την πλησιάζεις σαν ξένη χώρα, μα σαν να επιστρέφεις στον τόπο σου –στον εαυτό σου… Μην πηγαίνεις συγκαταβατικά, ως φορέας του πολιτισμού, αλλά ως μαθητής, ταπεινός και δεκτικός». Marcus Ehrenpreis, The Soul of East, 1927

Από την αυγή της ιστορίας η ανθρωπότητα δεν έζησε πάνω από έναν μήνα δίχως πόλεμο. Οι περισσότεροι πόλεμοι δεν ήταν απλοϊκές μανιχαϊστικές συγκρούσεις ανάμεσα σε «καλούς» και «κακούς», αλλά αποτελέσματα έντονων γεωπολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών ανταγωνισμών με στόχο την κυριαρχία. Πριν από δύο αιώνες ο Καρλ φον Κλαούσεβιτς, στο περίφημο σύγγραμμά του Περί του Πολέμου, είχε αποφανθεί πως «ο πόλεμος είναι μια απλή συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα». Δύο αιώνες αργότερα ο άνθρωπος συνεχίζει να πολεμά με πολιτικούς όρους, επιδιώκοντας να επιβάλει με τη βία τη θέληση και την κυριαρχία του πάνω στον αντίπαλο του.